Furuğ Ferruhzad Sözleri ve Hayatı

Çocukluğum beni görse ne yaptılar sana böyle diye ağlardı.

Bütün o çılgınlıklardan sonra ah yazık inanasım gelmiyor, akıllanmışım. Sanki 'o' bende ölmüş ve ben bu yüzden yorgun, suskun ve bomboşum.

Sanki gece, soğuk elleriyle takatsiz ruhumu alıp gitti.

Bana gururlu şeyler söyle, mutlu hikayeler, huzurlu güzellikler, umudu anlat, inancı.

İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı onu bağırmaya zorlayan acısından çok daha ağırdır.

Nedir sessizlik, nedir, nedir ey sevgilim? Nedir sessizlik söylenmeyen sözlerden başka?

Yaşam belki,
İki sevişme arası rehavetinde yakılan,
Bir sigaradır.

Yaşam belki bir urgandır, bir adamın daldan dala kendini astığı.

Kalbe dokunmasını biliyorlar, ama kırarak.

Hangi yaşta ölürsek ölelim, tamamlanmamış cümlelerimiz olacak.

Ben, yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

Kalbimi sevğine öyle bir bağladım ki bir daha başka sevdalı bir yürek istemiyorum.

Nasıl da büyüdü kalbimin yarımlığı. Ve hiçbir yarı, tamamlayamadı bu yarımı.

Sil aklımdan her inanmış aldanmıştır inancını.