Wassily Kandinsky Sözleri ve Hayatı

Mavi tipik ilahi renktir. Verdiği esas his dinginliktir. Siyaha yaklaştıkça, insanı aşan bir kedere yol açar.

Yeşil renkler arasında en dingin olanıdır. Yorgun insanlar ve ruhlar üzerinde faydalı bir etkisi vardır.

Sanat bu işten el çekerse, köprü düşer ve geriye bir yarık kalır. Sanatın yerini tutabilecek başka bir güç yoktur.

Renk, kendine özgü bir dizi olanak sağlar ve bu olanaklar, formla birleştirilince zenginleşir.

Pek çok cesedin içini açtım, oysa henüz hiçbirinde ruha rastlamadım.

Ruh da beden gibi sık sık yapılacak egzersizlerle güçlenebilir ve gelişebilir. Tıpkı beden gibi, ihmal edildiğinde zayıf düşer ve nihayetinde de yok olur.

Her çağ ancak belirli ölçüde özgürdür; en kudretli dahi bile bu sınırların ötesine geçemez.

Cezanne bir çay fincanını canlı bir şeye çevirdi ya da ona can kattı. Natürmortu öyle bir noktaya getirdi ki, resim cansız olmaktan çıktı.

Bir kitabın tartışma uyandırma gücü, çoğu zaman değerinin en iyi kanıtıdır.

Özünü somut gerçeklerde arar, çünkü daha yüce bir şeyden haberi yoktur.

Rengin sabit bir temel etkisi vardır, ancak maddi niteliği farklılık gösterir. Yatay bir hareket söz konusudur. Sıcak renkler izleyiciye yaklaşır, soğuk renkler ise ondan uzaklaşır.

Genelde, keskin renkler sivri uçlu şekillere (örneğin, sarı üçgen), yumuşak ve derin renkler ise yuvarlak şekillere (örneğin, mavi daire) uygundur.

Soyut düşünme zevkini yok eden şey, günlük yaşantımızda esrarengiz bir şeyler olamayacağına duyulan inançtır. Pratik kaygılardan başka bir şey kalmamıştır.

Tıpkı yıllar boyu gömülü kaldığı topraktan çıkarılan değerli bir vazonun çatlak çıkması gibi, ruhlarımız da dile geldiklerinde çatlak sesler çıkarıyorlar.

Dışsal olarak siyah, en az armoniye sahip renktir, etkisiz bir zemin gibidir, üzerinde en cılız renkler bile parlar ve öne çıkar.

Sanatın doğadan üstün olduğu yeni bir keşif değil.

Oysa ruhlar aç gelir aç giderler.

Sanat, ruhunu kaybetmiştir.

İçsel güzellik, alışık olmayanlara çirkinlik gibi gelir, çünkü insanlar genelde dışsal güzellikten yanadırlar ve içsel güzelliğe dair bir şey bilmezler.

Müzik ruhu doğrudan etkiler ve onda yankı bulur, çünkü az olsun çok olsun müzik, doğuştan insanın içindedir.

Bir sanat yapıtı, kendi çağının bir çocuğuyken; genellikle duygularımızın da ebeveynidir.

Kalabalığın duyamadığı sesi önce sanatçı duyar.