Vladimir Nabokov Sözleri ve Hayatı

Zorlanan her sınır kendisini aşan bir şeylerin de habercisidir.

Ona olan aşkım ne kılığa bürünürse bürünsün, Allah'ın belası huylarım değişmiyordu.

Bir romanda asıl olaylar karakterler arasında geçmez. Romanı yazanla okuyan arasında geçer.

Her şeyin en iyisine sahip olan değil, sahip olduğunun tadını çıkaran mutludur...

Hayat, öyle bir ayarlanmıştır ki, her saniyenin bir bedeli vardır.

Bir kitap, çok iyi yerleştirilmiş bir araba bagajına benzer. Gümrükte bir görevli, üstünkörü ellerini bagaja sokar, ama hazine arayan biri, her izi takip eder.

Aşk mektupları elbette yakılmalı, geçmiş en soylu yakacaktır.

İnsan düşlerini bankaya yatıramaz. Senet değildir bunlar, kar yüzdeleri sıfırdır.

Dahi, hayalinde kar canlandıran bir Afrikalıdır.

Yatmadan önce okuyabileceğiniz iyi bir kitap ya da dergiye sahip olduğunuzu bilmek zevklerin en büyüğüdür.

İnsanın bir tutkusunun olması dünyanın en büyük mutluluğudur.

Aşk yalnızca cinsel olamaz; çünkü o zaman bencilcedir ve bencilce olduğu için de yaratmaz, yıkar.

İlkel kafaların ortak yönüydü bu, gözleriyle gördüklerini kulaklarıyla da perçinlemek isterlerdi.

İnsan, geçmişiyle yaşarken kendini hep evinde hisseder.

Sadece düşünceler dünyasında değil, eylemler dünyasında da yaşıyoruz. Ardındaki yaşantı olmadan sözcükler anlamsızdır.

İnsanı üzen, onun gerçekle yüz yüze geldiğinde kendi benliğini her zaman tanıyamamış olmasıdır.

Kıskançlık, kalıplaşmış davranış biçimlerinin üstüne çıkmanın son derece kalıplaşmış bir biçimidir. Esrarengiz olmak kolaydır, en zor şey açık olmaktır.

İnsan hem bir sanatçı, hem bir deli, sonsuz hüzünlere aşina bir varlık olmalı.

İlk görüşte aşktı, son görüşte, her ve her görüşte.

Benim dilimden konuşabilen tek kişi sendin ama sen de bu dili tersten konuşuyordun! Bu aslında bizim ikiz ruhluluğumuzdan kaynaklanıyordu Çünkü biz birbirimizin aynasıydık ve gerçeğimizi tam tersi yansıtıyorduk. Senin ruhun benim ruhumun aynadaki yansımasıydı. Bu nedenle, konuştuğum dili tersten konuşuyordun.

Yokluk her zaman çoklukla eş anlamlıdır ve boş bir zihinden daha kalabalık bir şey yoktur.

Bir yazara üç noktadan bakılabilir: Bir öykücü olarak görülebilir, bir öğretmen olarak, bir büyücü olarak. Büyük bir yazar bu üç niteliği öykücü, öğretmen, büyücü birleştirir, ama onda ağır basan, onu büyük yazar kılan büyücülüğüdür.

Akıl sağlığımı korumak için tek şansım anormal görünmekti.

Bu dünyaya katılmak, katlanılacak gibi değildir.

Sadece düşünceler dünyasında değil, eylemler dünyasında da yaşıyoruz. Ardındaki yaşantı olmadan sözcükler anlamsızdır.

Hayat, öyle bir ayarlanmıştır ki, her saniyenin bir bedeli vardır.