Vauvenargues Sözleri ve Hayatı

Vauvenargues, Fransız bir yazar ve ahlakçı.

Arkadaşı Voltaire'in cesaretlendirmesiyle bir yıl önce anonim olarak makale ve aforizmalar derlemesini yayınlayarak, 31 yaşında sağlığı bozuk bir şekilde öldü. İlk kez 1797'de kendi adıyla kamuoyuna duyuruldu ve 1857'den itibaren aforizmaları popüler oldu.

Fransız edebiyatı tarihinde önemi, esas olarak Voltaire ile (kendisinden 20 yaş büyük) olan arkadaşlığında yatmaktadır.

Aix-en-Provence'de soyluların içinde doğdu, ancak ailesi fakirdi. Gençliğini aile koltuğu Vauvenargues Şatosu'nda geçirdi. Kırılgan sağlık, asgari eğitimden başka herhangi bir şekilde devam etmesini engelledi; Latince veya Yunanca okumadı.

Ayrıca görme yeteneği zayıftı. Çocukluk döneminde, gelecekteki Fransız Devrimi figürü Honore Mirabeau'nun babası Mirabeau'nun markisi (1715 doğumlu) Victor Riqueti ile arkadaş oldu ve ve gelecekteki arkeolog Jules-François-Paul Fauris de Saint-Vincens (1718 doğumlu) ile evden ayrılır ayrılmaz her ikisiyle de büyük bir istekle yazışacaktı.

O çağın Fransa'sında bir asilzadeye uygun görülen tek meslekler ordu ya da kiliseydi. Vauvenargues, 17 veya 18 yaşında, Kral Alayı'nda bir öğrenci olarak orduda bir kariyere başladı. 1739'da teğmen rütbesine ulaştı; daha sonra yüzbaşılığa terfi etti. 1740 yılında, kendisinden dokuz yaş küçük bir ergen olan ve yazarın bağlılığının kalıcı bir nesnesi haline gelen Paul Hippolyte Emmanuel de Seytres adlı bir subay ile tanıştı. İkisi, Prusya'nın Silezya üzerine Fransızların müttefikleri tarafından terk edildiği, Prusya'dan II. Friedrich'in planlarını destekleyen Bohemya seferinin feci Prag Kuşatması'nın (1742) bir parçasıydı. Seytres, on yedi yaşında ilkbaharda öldü. Gelecekteki yazarın çocuğa duyduğu hayranlık, hayatının geri kalan beş yılında da devam etti. Felsefi eseri Conseil à un jeune homme (Genç Bir Adama Tavsiye) ile Seytres'e hitap etti ve Vauvenargues'in hayatının en önemlilerinden biri olarak gördüğü ve o tarihe kadar devam ettiği bir cenaze töreni üzerine çalıştı. Prag Kuşatması Vauvenargues'i fiziksel olarak mahvetti. Aralık ayında, ordunun yarısı stratejik bir geri çekilme sırasında idare edildiğinde, bacakları dondu ve Nancy'deki hastanede uzun süre kalmasına rağmen asla tam olarak iyileşemedi. Dettingen savaşında oradaydı ve Fransa'ya döndüğünde Arras'ta garnizondaydı. Ordudan emekli oldu.

Nisan 1743'te Voltaire ile yazışmaya başladı. L'Ami des Hommes'ın yazarı ve devlet adamının babası olan arkadaşı Honore Mirabeau markisi tarafından edebiyata yönelmesi için teşvik edildi. Diplomatik hizmete girmek dileğiyle, iki yıl boyunca bakanlara ve kral Louis XV'in kendisine başvuruda bulundu. Bu çabalar başarısız oldu, ancak Vauvenargues yine de Voltaire'in müdahalesi sayesinde diplomatik bir atama almaya yaklaştı. Ama onu çirkinleştiren, onu neredeyse kör eden ve onu kronik bir öksürük ile bırakan çiçek hastalığına yakalandı.Voltaire daha sonra, Jean Racine ve Pierre Corneille arasındaki fark hakkındaki fikirlerini kendisine sunmasını istedi. Tanışıklıkları derin bir dostluğa dönüştü.

Vauvenargues, 1745'te bir münzevi olarak yaşadığı Paris'e taşınmayı başardı. Sosyalleştiği birkaç kişi arasında Jean-François Marmontel ve Voltaire vardı. Fauris de Saint-Vincens ile yazışmaya devam etti. 1746'da - anonim olarak - tek cildi, Introduction à la connaissance de l'esprit humain'i içeren bir yazı derlemesi, Reflexions ve Maximes ekleriyle birlikte yayımladı. Voltaire, kitabın geliştirilmiş bir diksiyonla ikinci baskısını yayınlaması için ona yalvardı. sozkimin.com Ölüm yılında yayınlandı (farklı kaynaklar, ikinci baskının yayınlanmasını görecek kadar yaşayıp yaşamadığı konusunda hemfikir değil).

28 Mayıs 1747'de Paris'te öldü

Çocukluk döneminde, eski Yunan yazar Plutarkhos'ın çalışmalarına büyük bir hayranlık duydu. Vauvenargues'in yapıtlarının yetersizliğine rağmen, büyük ilgi gördü. Ölümünden bir asır sonra Arthur Schopenhauer, Vauvenargues'in birkaç sözünü olumlu bir şekilde alıntıladı:

"la clarté est la bonne foi des philosophes" [açıklık filozofların iyi niyetidir], Reflections and Maxims'den, 729

ve

"personne n'est sujet a plus de fautes que ceux qui n'agissent que par reflexion" [hiçbiri yalnızca derinlemesine düşünerek hareket edenler kadar hata yapmaya yatkın değildir].

Onu asıl ilgilendiɾen şey; insan topluluklaɾı, kısacası, insanın kendisidiɾ. Ele aldığı konulaɾ, onu dosdoğɾu topluma götüɾüɾ. Ona göɾe, ahlak , toplumda yaşayan insanlaɾın ödevidiɾ. Vе bu, diğеr insanlarla kurduğu ilеtişimdе, bizi, onları tanımaya götürür. İnsanları tanıma sanatı; insan davranışları aracılığıyla, birtakım öncеliklеri kеşfеtmеnin sırrını öğrеtir.

Vauvenargues ile selefi Francois de La Rochefoucauld arasındaki temel ayrım, Vauvenargues'in insanı asilce düşünmesi ve Epikürcü teoriden (Epikuros) çok Stoacıya yatkın olmasıdır. Modern bir Stoacı olarak adlandırıldı.
kaynak: wiki + ekşi