Turgut Uyar Sözleri ve Hayatı

Tahammül gerek, özlem iyice arsızlaştı.

Evet önümüz bahardır biliyorum. Leylaklar açacak biliyorum. İyi şeyler söylemek de gerek biliyorum biliyorum da, şimdilik bağışla.

Oysa diyor birisi, 'sabah' yeniden hatırlamadır yaşamayı.

'Kadınları mutlu etmenin 20 yolu' diye bir sürü gereksiz haber çıkıyor. Tek maddede açıklıyorum: dürüst olun, yeter.

Çünkü herkesin bir gideni vardır, içinden bir türlü uğurlayamadığı.

Bir şey beklermişcesine yaşıyorum.

Belki yağmura da gerek kalmazdı, insanlar bu kadar kirli olmasaydı.

Bir kadın yalnız kalmaz, yalnız olmayı tercih eder.

Hangi cebini karıştırsan yalnızlık.

Her şeyden biraz kalır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.

Bu dünyada en iyi ben yenilirim; dosta, düşmana, aşka.

Bir biz varız güzel öbürleri hep çirkin.

Bir kadın yalnız kalmaz, yalnız olmayı tercih eder.

Hadi kalk, İzmir'lere filan gidelim.

Eylül toparlandı gitti işte, ekim filanda gider bu gidişle.

Bir maviyi durup dururken birine benzetiyorum.

Keşke bir şiir okumuş, bir kedi sevmiş olsaydınız. Belki bu kadar kirletmezdiniz birbirinizi.

Ben aslında her şeyi sonradan öğrendim. Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş; bunu da sonradan öğrendim.

Erkek söz verir, adam tutar.

Ne o beni kandırmıştı. Ne ben onu baştan çıkarmıştım. İkimizde bildiklerimizin ötesine, bulduklarımızın üstüne çıkmak istemiştik. Bir noksanlığı var sanıyorduk bütün olanların belki. Ama aslında bütünlüklerimize bahaneydik.

Senin ellerinde ne var bilmiyorum; Tuttukça güçleniyorum, kalabalık oluyorum.

Sana olmayan özlem bir şeye benzemiyor.

Şimdi otobüs gelir biner gideriz dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç.

Bozuk bir saattir yüreğim hep sende durur.

Hani insanın kendi kendini bulmadığı, hatırlayamadığı saatler olur ya, işte onlar.

Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, her şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesende silemezsin.

Ve oturuldu bir takım şeyler söylendi.. İmla kurallarıyla mutsuzluk üstüne.

Sevgim acıyor. Kimi sevsem, kim beni sevse.

Hazırladım, hazıra durdum giydirdim gölgemi kuş çığlığı senin bölgen sorma benim bölgemi aşklar telef olur gider sokak köpeği gibi gitsin harcansın bazı şeyler sen dur e mi.

Herkesi bir başka neden, bir başka hüzne götürüyor. Çok kimse bıkıyor günden akşam olmadan.

Senin bir yönün var orda durur yaşarım!

Bir insan birini yalnızken hatırlıyorsa sevmemiştir, ansızın aklına getirip yalnızlaşıyorsa . İşte o zaman sevmiştir.

Herkesin bir gideni vardır, içinden bir türlü uğurlayamadığı.

Durduğum yer benim değil iken, gidebilecek bir yerimin olmaması ne acı; gidebilecek bir yerim yok iken hala ve inatla durmayışım ne gaflet; nihayetinde olmuyorken yaşıyor olan insanın, yaşıyorken olduğunu bilmemesi bu, bu ne tuhaf bi' hayret.

Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?

Az sözle çok şey anlatacaksın. Seni seviyorum diyeceksin sadece ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.

Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde, kaç kilo çekerdi yalnızlık. Kaç kere ezildim altında yaz yağmurlarının.

Belki yağmura da gerek kalmazdı, insanlar bu kadar kirli olmasaydı.

Zamansız gelme elim kolum dağınıksa sarılamam!

Ancak durursa anlaşılır saatin kaç olduğu.

Her kadın hoşlandığı adamın soyadını aldığında nasıl durur diye içinden söylemiş ya da bir yerlere yazmıştır.

Sen nereye ben oraya adım adım.. İnsan sevdikçe iyileşiyor, artık anladım.

Gün gelir herkes sevdiğini anlar kasla göz arasında.

Herkes ne zaman olur? Elbet gülünün solduğu akşam.

Issız tepelerde güneşe bakıp saati tahmin etsem; haberim olmasa hiç perşembeden, pazartesiden.

Ne yapalım bari bağışlayalım birbirimizi.

Bu dünyada yediğimiz ekmekler içtiğimiz sular dizlerimizdeki bu güç derimizdeki tad karşı koymak içindir kaçmak için değil.

Biliyoruz neyi bölüştüğümüzü. Konuşmasak da.

Ağlanacak halimize gülüyoruz, deyip kızıyorlar. O da bir şey mi? Ölünecek halime yaşıyorum ben.

Herkes bıraksın senin için ölürüm laflarını. Önce kendiniz için yaşamayı öğrenin, sonra başkası için olursunuz.

Kadınları mutlu etmenin 20 yolu' diye bir sürü gereksiz haber çıkıyor. Tek maddede açıklıyorum: dürüst olun, yeter.

Elbet hep böyle geçmeyecek ömrüm, biliyorum bu çeşit yaşamak, zor. Kim bilir tanrım, kim bilir hangi güzel yerde beni, hangi ölesiye sevda bekliyor?

Her şeyden biraz kalır diyor birileri , çoğulluk haklılıktır. Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı.

Özenle soyduğum şu elma şöyle şimdi kimindir özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir.

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar şu aranıp duran korkak ellerimi tut bu evleri atla bu evleri de bunları da göğe bakalım.

Sakinim bütün gece boyunca başımı değişmeyen düşüme koyunca.

bu hüznü sizde bilirsiniz. anlat deseniz anlatamam. enine boyuna yaşarım ancak.

Dünyada bir ben varım bir de bu olmayası sahipsizliğim.

Bir şey beklermişçesine yaşıyorum.

Biri kurbağa öper, biri yüzyıllarca uyur, biri 7 cüceyle yaşar, biri kuleye kapatılır. Bir masal prensesi olsan bile kadınlık zor.

Düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz.

Yataklar, bir yatan olmadıkça içlerinde hep bir hüzün verir insana.

Yüz dilde seni seviyorum desen ne fayda. Bir dilde adam gibi sevmedikten sonra.

Eylül toparlandı gitti işte ekim falan da gider bu gidişle.

İşte herkes yüz yüze şimdi geceyle.

Sana diyeceğim şu ki küçüğüm; büyüme! Hayat seni de mahveder.

Bütün mümkünleri kıyısındayım.

Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.

Ben seni uyuttum, seni karıştırdım, seni şaşırdım bir şeyler akıp akıp giderdi, dünyada başvurduğum bir şeydin, yalnızlığım gibi yanında sonsuz durduğum.

Belki de asıl ustalık budur; her zaman acemi olmayı bilmek.

Bu dünyada yediğimiz ekmekler içtiğimiz sular dizlerimizdeki bu güç derimizdeki tad karşı koymak içindir kaçmak için değil.

Hayatın kutlu olsun sevgilim ki sana değişe değişe aktım.

Hiçbir şey umurumda değil diyorum aşktan ve umuttan başka.