Salman Rüşdi Sözleri ve Hayatı

Kutsal fikri basitçe herhangi bir kültürdeki en muhafazakar fikirlerden biridir, çünkü diğer fikirleri, şüpheyi, ilerlemeyi, değişimi, suç haline getirir.

Tanrı, Şeytan, Cennet ve Cehennem kavramları, on beş yaşında durup dururken inancımı kaybettiğim bir gün anlamını yitirdi. Dün gibi hatırlıyorum. O zamanlarda İngiltere?de okuyordum. Uyanış anı Latince dersindeyken geldi ve yeni bulduğum bu ateizmi doğrulamak için hemen kendime lezzetsiz bir jambonlu sandviç aldım. Böylece ilk kez, günah olan domuz etini yemiş oldum. Beni çarpmak için yıldırım falan düşmedi. Hayatta kalışımı, yeni düşüncemin bir kanıtı olarak gördüğümü hatırlıyorum.

Kafan uydurma şeylerle dolu; bu nedenle orada gerçeklere yer yok.

Nereye baksam utanacak bir şey var. Ama utanç da diğer şeyler gibi; insan onunla uzun süre yaşadığında mobilyalarından biriymiş gibi alışıyor. 'Savunma'da her evde bir kül tablasında yanan, bir duvarda çerçevelenmiş asılı duran, bir yatağın üzerine örten utançla karşılaşabilirsiniz. Ama kimse artık farkına varmıyor. Herkes çok nazik.

Her şeyden çok anlam yokluğundan korkuyorum.

Bütün öyküler, olabilecekleri öykülerin hayaletlerinin istilası altındadırlar.

Erkeklerin aklı pislikten başka şeye çalışmaz.

Modern benlik; hurdalar, dogmalar, çocukluk anıları, gazete makaleleri, rastgele sözler, eski filmler, küçük zaferler, nefret ettiğimiz ve sevdiğimiz insanlardan oluşturduğumuz sallantılı bir binadır.

Hüzünlü bir kentte yaşıyorsan içine düştüğün mutsuzluğu hemen tanırsın. Arabaların, kamyonların egzoz dumanları yatıştığı, ayın her şeyi pırıl pırıl aydınlattığı zaman bile, gecenin havasında koklayabilirsin mutsuzluğu.

Ben onu coşkun bir nehre benzetirdim, diye fısıldadı İskender Harappa kulağına, kabardığında ovaları basar, ağaçları ve binaları yıkar; herkes ondan kaçar ve her şey, karşı koyamadan öfkesine teslim olur. Talih de böyledir, ona karşı koymak için hiçbir tedbirin alınmadığı yerlerde gücünü gösterir ve onu dizginleyecek hiçbir bentin ya da setin yapılmadığını bildiği yerlere yönlendirir öfkesini.

İşin başından beri insan, haksız olanı haklı çıkartmak için Tanrı'yı kullanmıştır.

İnsan; bir ülkeden ne kadar büyük bir kararlılıkla kaçarsa kaçsın, yanına bir el çantası almadan edemez.

Büyük serüvenlerin sonunda herkes aynı şeyi ister: Mutlu bir son.

Umarım, ne kadar baskıcı olursa olsun hiçbir sistemin bütün kadınları ezemeyeceği tartışmasız kabul edilir. Pakistan için kadınlarının erkeklerinden çok daha etkileyici olduğu söylenir hep, bence doğrudur da... Yine de zincirleri kurgudan ibaret değil. Hakikaten var. Gittikçe de ağırlaşıyorlar.

Sıcakta en iyi ne yetişir: hayal, mantıksızlık, şehvet.

Hakikat, zamanın başlangıcından beri birlikte yaşadığımız; ancak unutmuş olduğumuz bir şeydir.

İktidar çılgınlığına kapılmış politikacılar, olgunlaşmamış gördükleri toplumun vasiliğine kendilerini atayan hırslı, 'dini bütün' generaller, tepkisiz kalabalıklar, elbirliğiyle demokrasisi delik deşik edilen bir ülke...