Özgür Gümüşsoy Sözleri ve Hayatı

Migrenim olur musun? Arada bir aklıma gelir, dağıtır gidersin.

Seninle retinalarımızı takas edebilseydik keşke. Bir defalığına, sen misali bakabilmek isterdim kainata.

Sen ki; yahu çok güzelsin. Nasıl izah etmeli bunu anlaşılır bir dille. Mesela gözlerinde bir şey var açıklayamıyorum onu. Sanki aynı kareye sığdırılmış topyekûn, yeryüzü ve gökyüzü!

Taa yüreğime kadar ne zahmet ettin beni terk etmek için, bir buluta yağmasını rica etsen ben yine anlardım. Hem değil mi ki yağmur, senin benden apar topar gidişin.

Batıklarda asırlardır aradığım kayıp defineydi gözlerin değer biçemezdi sarraflar, bakışlarına.

Yüreğimde aradığını bulamayan, allah'ından bulsun.

Ve biz seninle tarih boyu geç kalınmış bir aşkız, hiç vaktinde yetişemedik hayal kırıklarımızı taşıyan vapurun kalkışına.

Aşk, tarihin gördüğü en büyük biyolojik savaş! Ve değdiği her yerin harabe olacağı da kesinlikle tartışılmaz!

Yolculuk sevdiğinin kalbineyse, işin içine mutlaka şeytan karışır başka yolu yok, sevmek biraz da kazaya uğramaktır!

Ağzımda her ne geveliyorsam da sana gitme demekten geri kalmıyor ki, gözlerim.

Aşk, milyonlarca kelimenin bir araya gelip hiçbir şey anlatmamakta karar kılmasıdır.

Senin için de herhangi bir mahzuru yoksa eğer, kalbinde biraz daha kalayım. Çok yer kaplamam ve hiç sesim çıkmaz, söz. Yeter ki kalp atışlarını bir an daha duyayım.

Fena halde kimsesizim bugünlerde, bildiğin gibi değil. Eğer bilseydin zaten, kimsem olurdun bir koşuda..

Ben.. O kadar da güçlü değilim inan dünya aleme yetecek kudrette kelimeleri olan ben tek lafına yıkılırım eğer dil'ersen.

Birkaç beden büyük gelir sana benim laflarım, olsun ziyanı yok gelecek senelerde de giydiririm.!!

Koluma gir küçük bir çocukmuşum gibi, enselenmeyeyim yüreğindeki o korkunç kalabalıkta.

İlkokul öğretmenimin öğrettiği şekilde, kirpiklerinin altını çiziyordum kırmızı kalemle. Çünkü gözlerin en önemli satırlarıydı hikâyemizin.

Çünkü her cenaze, bir öncekinden gebedir.! Çünkü her evlat, babasından kalan masala müteakiben gömülmelidir.!

Sıkı dur dedim bir boşluğun ellerinden tutuyorsun. gel gör ki mayandaki asi'lige laf dinletemedim. her gece sarılıp yokluğuna ölüme uzanmaktı artık hayat. ve artık aşk, bir ihtimalsizliği delicesine sevmekti. söz bitti.

Adım da verilmiyor ki sokağına adres olayım sana yazılanlara!

Meteorolojiyi yanıltmayı seven, apansız bir yağmurdu aşk. Aniden bastırıyordu adamın ciğerlerine.

Seni sevmek; ışıktaki gizli karanlık gibi.. Bulmam için önce yanmam gerekiyor..

Tüm bunlara rağmen seni yani yüreğimin yetimliğine rağmen seni, fevkalade seviyordum. Ne gariptir ki senin tanımınla aşk, bir insanı rağmen'leriyle sevmekti.

Harfleri birbirine değmemeli bazı kelimelerin a y r i l i k gibi örneğin.

Gurbetten memlekete dönmektir seni sevmek eğilip toprağa alın sürmektir.

Topla hatıralarını ve defol kalbimden. Sevdiğim sen'i karalamaya hakkın yok..

Elimde değil, ne yazsam sana çıkıyor alfabemdeki harfler başka bir dil bilsem, o lisanda izah ederdim sana esaretimi..

Sen ki; yahu çok güzelsin. Nasıl izah etmeli bunu anlaşılır bir dille. Mesela gözlerinde bir şey var açıklayamıyorum onu. Sanki aynı kareye sığdırılmış topyekûn, yeryüzü ve gökyüzü!

Avucumun içindeki nasırsın şimdi sen, kime dokünsam acırsın.

Aşk, sevdiğin kişiyi herkeşleştiriyor zamanla.

Ne yazık, galiba ben sana hiçbir zaman vakıtlı bir günaydın olamayacağım. Hiçbir sabah yanında doğmuyor nasılsa!

Ne yazık, galiba ben sana hiçbir zaman vakıtlı bir günaydın olamayacağım. Hiçbir sabah yanında doğmuyor nasılsa!

Böylesine bir yangın, kendinden ilk olarak kurtarılacakları merak ettiği için çıkarılmıştır belki de. yoksa aşk'ın, cayır cayır yanan bir yürekten, apar topar kaçmaması nasıl açıklanır ki a canım?

Yükle yalnızlığının bütün gri bulutlarını sırtıma vücudum yağmur sonrası toprak köksun..