Özdemir Asaf Sözleri ve Hayatı

Seni saklayacağım inan. Yazdıklarımda, çizdiklerimde, şarkılarımda, sözlerimde.

Onu kırmış olmalı yaşamında birisi. Dinledikçe susması, düşündükçe susması. Tek başına iki kişi olmuş, kendisiyle gölgesi.

Karanlıkları işleyen renkleri görmek senden. Senden, bazı kelimelerin farkedilmemiş güzelliğini anlamak, Unutulmuş yaşamaya başlayıvermek birden.

Kime sorsam 'ben senin mutluluğunu istiyorum' dedi, ne kastınız vardı mutluluğuma anlamadım gitti.

'İyi geceler canım' derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.

Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.

Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, sana hep hep yeniden başlamak isterim.

Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.

Ne cenneti merak ediyorum, ne de cehennemi; çünkü ben annemi gülerkende gördüm, ağlarken de.

Söylenemiyor çok şey, susmadan.

Mesafeler diyorum, olmamalılar.

İki yüzlünün dilinde tat, kalbinde ise fesat gizlidir.

'İyi geceler canım' derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.

Mutluluğun gözü kördür, yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır.

Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.

Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.

Ne cenneti merak ediyorum, ne de cehennemi; çünkü ben annemi gülerken de gördüm, ağlarken de.

Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.

Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.

'İyi geceler canım' derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.

Bir gün benden şikayet ettiğin ne varsa, özleyeceksin.

Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu.

Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.

Bir zamanlar senin çirkinliklerin de güzeldi; şimdi güzelliklerin bile çirkin.

Oysa ne çok ağladım ben bir damla yaş dökmeden.

Ne cenneti merak ediyorum, ne de cehennemi; çünkü ben annemi gülerken de gördüm, ağlarken de.

İki yüzlünün dilinde tat, kalbinde ise fesat gizlidir.

Kime sorsam 'ben senin mutluluğunu istiyorum' dedi, ne kastınız vardı mutluluğuma anlamadım gitti.

Bir gün benden şikayet ettiğin ne varsa, özleyeceksin.

Bir zamanlar senin çirkinliklerin de güzeldi; şimdi güzelliklerin bile çirkin.

Kimi gittikçe kalır, kimi kaldıkça gider.

Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.

Oysa ne çok ağladım ben bir damla yaş dökmeden.

İki seçeneğin var; ya kal, ya gitme.

Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, sana hep hep yeniden başlamak isterim.

Söylenemiyor çok şey, susmadan.

Bir seni görsün istiyorsan gözüm, bir beni görmeli gözün.

Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.

Mesafeler diyorum, olmamalılar.

Ve bazen hayattır sevmek, birini çok uzaktayken bile yüreğinde taşıyabilmek.

Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.

İki yüzlünün dilinde tat, kalbinde ise fesat gizlidir.

İyi geceler canım' derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.

Kime sorsam 'ben senin mutluluğunu istiyorum' dedi, ne kastınız vardı mutluluğuma anlamadım gitti.

Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.

İki seçeneğin var; ya kal, ya gitme.

Bir seni görsün istiyorsan gözüm, bir beni görmeli gözün.

Söylenemiyor çok şey, susmadan.

Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.

Mesafeler diyorum, olmamalılar.

Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.

Mutsuzluk ödevim gibi bir şey oldu. Ne kadar üzerinde düşünürsem o kadar içine giriyorum.

O beni, ben de onu bekliyordum. Ve hiç konuşmadan bir gün daha sona eriyordu.

Hep aklıma geliyorsun, bak gördün mü senin de gidecek başka yerin yok.

Bunca boş konuşan insanın arasında dilsiz olmak, engel değil, devrimdir.

İnsanlar, insanların içinde insanlara hasret yaşarlar.

Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.

Çok ayrılık içtim ben, kalbim güzel hani.

Senden yana olanın da, sana karşı olanın da, bir değeri yok; seni anlamadıkça.

Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım. Ve lütfen inkar etme; sana en çok ben yakıştım.

'Bekle' deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.

Bir yürek üşürse kaparmış kapılarını.

'Bekle? deseydin, gelmeyeceğini bilsem bile beklerdim.

Keşke sen ben olsan; Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan. Keşke ben sen olsam; Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.

Ne cenneti merak ediyorum, ne de cehennemi; çünkü ben annemi gülerken de gördüm, ağlarken de.

İyi kalpli ve sevecen olmanın, mükemmel olmaktan daha önemli olduğunu öğrendim.

Mutluluğun gözü kördür, yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır.

'Ben' kattım sana biraz, öyle sevdim seni. Çünkü sen de bensiz; o kadar güzel değilsin hani.

Ben, çiçeklileri renklileri delileri severim, bir de delilikleri.

İnsanlar vardır kardeşim insanlar. Tamam dersin, buldum dersin, dostum dersin, değildir bilemezsin.

Bir gün benden şikayet ettiğin ne varsa, özleyeceksin.

Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem.

Bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. Sana diyeceklerim söylemekle bitmez.

Çokça yağmur yağsa, temizlenir mi şu kirli dünya?

Sonra çekildim bir kenara, seyrettim bütün olup biteni. Baktım kimde ben ne kadarım? Kim bende ne kadar kalmış diye.

Sus be yüreğim, ben de biliyorum özlediğimi; sus da bilmesin özlendiğini.

Kim o, deme boşuna. Benim, ben. Öyle bir ben ki gelen kapına; baştan başa sen.

İlk 'o' kulda sınıfta kaldım ben. Sonrası malum; hala 'o' kuldayım.

Doğa; kimine bir öykü, kimine bir roman!

Bir kadının dudaklarında değildir aşk. Bedeninde hiç değildir. Aşk, kadının göz kapaklarındadır. Kadın, göz kapaklarında saklar o adamı. Ne kadar yanarsa yansın canı, ağlayamaz bazen. Sımsıkı yumar gözlerini. Adam hep orda kalır. Kadın, asla bırakmaz adamı. Kadın, asla vazgeçmez ondan.

İlkin yalan söylemesini öğrendim. Sonra yalan söylemesini öğrendim. Dışımda ne oluyorsa, içimde ne varsa. Söylemesini öğrendim.

Bugüne en uzak gün, dün.

Yazarın dilini sevmesi yeter. Şairin dilini sevmesi yetmez, ona saygılı olmalıdır ve de tutkun.

Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.

Her korkan kaçmaz. Ama her kaçan, korkaktır.

Gelmesen önemli degil, gelsen önemli olurdu.

Uçmak bilmeyenler, yükselenleri küçülür görür.

Şu hayvan o kadar vahşî ki. Onun üstesinden ancak insan gelebilir.

Aşk adında ne bir kadın gördüm ne de bir erkek. Bu korku neden?

Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Harcayacaksın!

Ölü yaşayanlar yaşayan ölüleri çekemez.

Yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsaydı yalnızlık olmazdı.

Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep hep yeniden başlamak isterim.

O beni, ben de onu bekliyordum. Ve hiç konuşmadan bir gün daha sona eriyordu.

İki tür nokta var; biri önüne ve ardına bakar, biri ardına bakmaz ardını noktalar.

Dün sabaha karşı kendimle konuştum. Ben hep kendime çıkan bir yokuştum. Yokuşun başında bir düşman vardı. Onu vurmaya gittim ve kendimle vuruştum.

Beni öyle bir yalana inandır ki, ömrümce sürsün doğruluğu.

Büyük işlerin içinde namus aramak yanlıştır. Namusun içinde büyük işler aramak kadar.

Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır.

Açlık insanı öldüren, partileri yaşatan bir olaydır.

Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir. Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir. Ve sevecekse sevilen; O hayat herşeye bedeldir.

Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep yeniden başlamak isterim.

Öğüt zamanında taze yenmemiş bir ekmeği başkasına bayat yedirme denemesidir.

İyi geceler canım derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde.

Kadınları sevmek bir kadına haksızlık etmek demektir. Bir kadını sevmek kadınlara haksızlık etmek demektir.

Hangi kitabından alıntı, bilemiyorum insanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dagıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar.

Solan renkleri boyamakta o boyasız boyacı.

Rüzgar yelkensiz de olsa yine rüzgardır. Ama rüzgarsız yelken bir bez parçasıdır.

Ölüm; ben seni utanç ile titrerken gördüm.

Ben gülüşüne öldüm, o ölüşüme güldü. Farklıydık işte.

Özgürlüğü elinden alınan çocuğa büyük derler.

Tam önüne bakan başını vurur. Tam havaya bakan ayağını.

Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil gitmesi boşluk yaratan.

Yolun geleceğini çizdim, geçmiş gibi.

Ben gülüşüne öldüm, o gülüşüme güldü. Farklıydık işte.

Bakarken kıyamamak mı, yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk...

Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu! Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu.

Yaşamak için bırakılmış bir yön baktım, yoktu: Ben direnmek için elimden gelin yaptım.

Benimle ömür geçer mi ki dedim. Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi. İşte bu bana bir ömür yetti.

İki yüzlünün dilinde tat, kalbinde ise fesat gizlidir.

Bana yalanlar söylese yetinecektim, ama yalan söyledi.

Kolay mıdır bir anda herşeyden vazgeçip gitmek, yoksa herşeye rağmen gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek.

En umutsuz pilot ileriye bakar. Umuda bakmaz.

Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın.

Bir kez geçer, bir insan bir karşı'ya, Ondan sonra artık herşey karşı'dır.

Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.

Ne zaman imkansızı seversen, işte o zaman gerçek seversin.

Tek kişilik miydi ki bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.

Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil.

Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, Girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.

Güzel bir kafe kesfettiginde, güzel bir film seyrettiginde, güzel bir sarki dinlediginde eksik kaldiklarini hissettin mi paylasamadigin için onunla.

Sen bana bakma ben senin baktığın yerde olurum.

Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam bitirmek değil de, Sana hep hep yeniden başlamak isterim.

İnsanın yininde 'ameliyat' yapmak için onu bayıltmak gerekir. Ruhunda yapmak için ayıltmak.

Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.

Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem. Beni seni beklerken ölmem ki. Beklersem.

Bir seni görsün istiyorsan gözüm, bir beni görmeli gözün.

Sevmeyi Bilmiyosan Kullanma O İki Kelimeyi ! 'Yani Ne Sen Kirlet Ağzını O Sözle. Ne de O Söz Ağlasın Kimin Eline Düştüm Diye.

Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler .

İnsanın zamanı varsa, herşeyin gelmesini beklemeye mecburdur. Her şeyi varsa eğer; Zamanın geçemesini beklemeye mahkumdur.

İnsanı bedenen ameliyat etmek için bayıltmak gerekir, ruhen ameliyat etmek içinse ayıltmak.

Yalnızlık dışarıdan gelmez, insanın içindedir.

İnsan mı paraya bağlı, para mı insana bağlı? Bu, insana bağlı.

Dost gerçekleri. Düşman işine geleni. Deli ağzına geleni. Aşık içinden geçeni söylermiş.

Yanına kadar koştuktan sonra, Bir adım daha atamayacaksan eğer; Oraya kadar sakın koşma. Sana değil, bekleyene yazık olur.

Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geliyor. Çünkü unutmam için önce seni hatırlamam gerekiyor.

Her seven sevilenin boy aynasıdır. Sevmek sevilenin o aynaya bakmasıdır.

Bekle dedi, bekle dedi gitti ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi.

Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.

Ne para istiyorum ne de pul. Tek bir istediğim var, o da yalansız bir kul.

Ağzında yalan varken konuşma!

Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.

Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek.

Sen bana bakma ben senin baktığın yerde olurum.

Beni öyle bir yalana inandır ki ömrümce sürsün doğruluğu.

Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir. Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir. Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır. Hiç kimse görmüyorsa bu yalnızlıktır.

Rüzgâr yelkensiz de olsa gene rüzgârdır. Ama rüzgârsız yelken bir bezdir.

Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.

İnsanlar gelmeleriyle boşluk dolduranları severler, gitmeleriyle boşluk yaratanlara aşık olurlar.

Güçlü olmanın türlü yolları vardır, dürüst olmanın bir tek.

Sevgi'den ad yapılıyor. Mutlu'dan ad yapılıyor.

Mutluluğun gözü kördür, yanlızlik sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, öbürü uykusunda bile bağırır.

Biri yükseğe çıkmaya görsün. Herkesde bir analık duyguşu belirir. Çok çıkma, düşersin dercesine bakarlar. Bunu acınma sanarak inmiş çok kimseler vardır.

Herkes fazlasıyla sevmiş, Ben eksikleriyle de sevdim oysa.

Doğdu, sevinçten ağladılar. Öldü, acıdan ağladılar. O, bu arada yaşadı, hiç düşünmediler.

İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.

Dünüyle ünlü insanlar bugün gün yüzü görmezler.

İyi bir gazete, kendisiyle konuşan ulustur.

Kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur.