Nermi Uygur Sözleri ve Hayatı

Benim yerime başkası düşünsün diyen, bu olumsuz davranışın tüm sonuçlarına katlanmak zorundadır.

Herkes 'kendisi' olabilmeli. Kendi olamıyor çok kişi. Algılamalarında bile algıladığı şeyler ile arasında başkaları var.

Vermek katmaktır, başkasına katarken özümüze katmaktır. Katmaksa, duran bir varlığa bir şey eklemek değil, o varlığı değiştirmektir. Ancak bu anlamda veren kendini aşar.

Durmadan başkalarının yanlışlarını bulmaya çalışanlar, kendi yanlışlarını düzeltmek için zaman bulamazlar.

Olaylar insanın gözünü açabilir. Gene de en uygunu, insanın olaylara gözünü açmasıdır.

Sanat; türü, kıvamı ne olursa olsun, acılara direnmek, yaşama gücü kazanmak ve evrene anlam vermek için başvurulan doyurucu bir kaynaktır.

Sevgisizlik mutsuz kılıyor, sevgimizle mutlu değiliz.

İnsan insandır; gözünde büyütürsün, küçücüktür; küçücük sanırsın, öyle şeyler yapar ki büyür de büyür, ne akla ne gönle sığdırabilirsin.

Belki dağlar özlemle Tanrıya yaklaşmak isteyen taşın toprağın göklere uzamışıdır. Ama çok geçmeden yerle göğün birleşemeyeceğini gören dağlar dizi dizi diz çöküp yalvarmaya başlarlar.

Yüce esinlilere, din kurucularına, ermişlere dağ çölleri, ormanlar, mağaralar gerek; hiç olmazsa bir süre. Sıradan insanlara azıcık hastane yeter.

Kişilik kolay başarıcıların değil, zorlu başarısızlıklarda pişenlerin işidir.