Nagehan Karaman Sözleri ve Hayatı

Yatağın bir tarafı boşken sevgili rüyada görmenin bir tabiri yok, olsa olsa kalbin açıkta kalmıştır senin.

Sevgi dile düştükce çoğalıyor. Söylemekten çekindiğimiz her cümle içimizde bir kurşun misali ağırlık yapıyor.

Boğazından düğümlenmiş cümlelerin var mı hala? Yüreğinde kimsenin bilmediği bir aşk belki?

Ne kadar bitirirsem bitireyim, kader izin vermezse bitmiyor bazı hikayeler.

Not; asla birini senin mutsuzluğuna rağmen mutlu olmasını isteyecek kadar sevme.

Çok olur öyle, yani alışsan iyi edersin. Biri sana gitme der, sonra kendi defolup gider. Biz olalım der, ben olur gider.

Bazı insanlar seni sadece yara bandı olarak görürler ! Onlar için durup dinlenecek duraksındır sen. Ne hissettiğini kesinlikle önemsemezler çünkü kendileriyle meşgullerdir. ve sende ümitsiz bir şekilde onları iyi etmeye çalışırsın. İyileşirler unuturlar,

Kimi sevsen, senden önce sevilmiş, sevmeye mecali yok artık ve her başlangıç yeni bir yanılgı bu sebepten...

Elimi asla benimkisi gibi bir samimiyetle tutamacağından emin olduğum insanların ellerini açıp sevgi dolu bir öpücük kondurup şaşırtmakta üstüme de yoktur oysa!

topla kendini deme bana, gel yanıma de ki birlikte dağıtalım, acelemiz yok ki zamanla toplarlarız.

Boş versene! Ne insanlar var vereceğin role dünden hazır yaratılışı gereği, sen sevmeye yeteneği bile olmayan adama tutmuş başrol veriyorsun git işine.

Zaten en zoru hep seçimler, iyi ya da kötü, karar verdikten sonra büyük bir yük kalkar insanın kalbinden. Sonuçlarına katlanmak dahi, karar aşamasındaki buhrandan daha kolaydır.

Yapabildiğim en güzel şey sevmekken, sevilmeye ve kutsal sevgime layık kimseyi bulamadım ben.

Küçükken kötü söz söyleyene ben aynayım çığlığı basardık, şimdi biri çıksa dese ki; hayatını kurtaracak kadar seveceğim seni, asla üzmeyecek narin kalbini incitmeyeceğim benden sonra evrim geçirip insanlardan tiksinmeyeceksin de. deliler gibi bağırsam ona

Tecrübelerimizle yoğrulduk, her birimiz basit bir grup gençtik aslında, öğrendiklerimiz kadar vardık. Aşk, gelecek kaygısı, amacını bulabilme çabası her gencin başına gelenden farksızdı. Farkı biz yaratıp bunu hayallerimize dönüştürürdük. Bitişi, başlangı

'Doğru yol kendini kendin hissettiğin yoldur.' dedi Kavim 'Yoksa neye göre doğru, kime göre doğru? Toplumun ahlak kurallarına göre mi? Etik anlayışa göre mi? İnandırıldığınız saçma aşk hikayelerinin absürt kurallarına göre mi?

Ama birini sevmeye karar verdiysen hani, bir gün artık birlikte olmayacağınız bir nokta olmayacak. Her türlü engeli aşmaya dünden razı olacaksın!

Yalnızlığa alışmış birini gideceğim'li sözlerle korkutamazsın, yalnızlığın tadını almasına rağmen seni sevmeyi seçmiş o. Tutun ona.

Sahi şimdi gelsen? Öyle güzel gelsen ki kaybolduğum her anımı bulsam gelişinde... Gel.

Çünkü bazen sırf yaşamı sevmek için birine bakmaya ihtiyaç duyarsın, birinin gülümsemesine saklanmaya.

İnsanı en çok unutulmak korkutuyor. Ben öldükten sonra hiç olmamışım gibi olacak diyorsun kendine, ama vardım işte, birilerini sevdim, birilerinin canını yaktım belki ve birileri de benimkini.

Her kaçış bir sonrakine kucak açar.

Geleceği olana dur desen ne fayda? Gideni döndürebildin mi ki gelenden kendini sakınasın. göğsümüzü gere gere sevelim yani. gururla, haykıra haykıra. O bunu beceremese de olur!

Kalbim hala acıyor, fazla uzaklaşmış olamazsın.

Benimle mutlu olmayı beceremediysen, senin için başkalarıyla dozajı yüksek saadet dileyemeyeceğim hiç kusura bakma!

Şeker hastasının önünde baklava yiyorsun. Haberin yok, sende boşu boşuna kalori alıyorsun.

Bir umuttu insanları yarına çıkaran, umuda çok anlam yüklememeyi öğrendim!

Oldum olası severiz işte birilerini, bir şeyleri. Korkudan çok daha güçlü olan bu duygu sayesinde dostluklarımız ve aşkla bağlandığımız ailemiz vardır.

sen onun senin sevginle ve varlığınla yetinmesini bekliyorsun.

Hepimiz bir yerlerde ciddi mücadeleler veriyoruz. Sadece bunun için saygı duy karşındakine. Ve kızmadan önce bir kez daha düşün.

Bazı insanlar derin ilişkileri taşıyabilecek kadar yürekli değildir, onları sevmek kendinize hakarettir bu sebeple.

Bize sunulan hayatlar öyle kısa ve çabuk ki, birilerine kızacak ya da umursayacak vaktimiz dahi yok.

Olmadığı için kahrolduğumuz anlar vardır. Hıçkırıklarla ağladığımız geceler. Özlediğimiz kokular. Sarılmayı özlediğimiz bedenler. İsteriz ama olmaması gerektiğini biliriz ya içten içe. Bu yüzden kalbimiz en derinde aslında engel olur onun gelişine.

Çünkü bazen yerinde söylenen bir tek kelime o güne kadar söylememiş binlerce kelimenin affıdır.!

Beni aramaya, kendini kaybettiğin yerden başla.