Mehmet Eroğlu Sözleri ve Hayatı

Oysa aşk ölümden güçlüdür. Aşk, ölümü yaratabilir, ama ölüm aşkı yaratamaz, ancak sona erdirir. Aşk sevdiğimizin yerine hiç kimseyi koyamayacağımızı fark ettiğimizde trajediye dönüşür.

Aşk ve acı kardeştirler, bırakın onu düşünmeyi.

Tanrının kendisi için yarattığı birine ulaşamamanın anlamını o uçsuz bucaksız eksiğin içinde kavrıyor ve eksikliğin her gün biraz daha bilincine varıyordu.

Bir çağ olurken yenisinin henüz doğmadığı bir zamanda yaşıyoruz.

Kişinin ödünsüz bir tavırla, sürekli özgürlüğünü koruma kaygısıyla yasamasının kaçınılmaz sonucu yalnızlık, bu yalnızlığın vardığı son durak ise kişinin kendine yönelik dikkatinin büyüttüğü bencillik ve tutsaklıktır.

İnsanın hiç affetmediği tek kişi kendisidir.

Sürekli bir eksiklik duygusu, zaman zaman akla gelen, uysal bir diş ağrısına benzeyen acı: Unutmak buydu.

İyi roman nedir? İyi roman her şeyden önce sabit bir fikir ya da yıkıcı bir sorudur.

Yazmak, gizemli, tutkulu ama çoğu kez yorucu bir serüvendir; bu yüzden aşka benzer.

Budalalık bin yüzü olduğu için mi zekadan çok daha zor farkediliyor.

Güçlülük kendini ölümle tartabilmektir. Güçlülük, insanın şimdiden çok, geleceğine hükmedebilmesidir.

Cesaret korkarak devam etmektir.

Ölüm dediğimiz, gelecek fikrinden vazgeçebilme.

Kimseyi suçlama! Nereye varacaksa oraya varır kaderin.

İnsan kaderini ayak izlerinin peşinden sürüklermiş.

Alçaklar parlak sözler etmekte üstadırlar.

Ne yazık ki aşık olacağımız kişi, en çok hoşlandığımız, beğendiğimiz ya da bunu en çok hak eden değil, en çok özlediğimiz, yerine başka birini koyamadığımizmiş.

Acının dili yoktur. İnsan ya da hayvan, fark etmez; hepsi aynı biçimde bağırır.

Çözümler hep zamanın içinde saklıdır.

Asla sizi bütünüyle tatmin edecek bir kadının peşine düşmeyin, bu sizi tüketir. Hem tükenirsiniz, hem de henüz tanımadığınız öteki kadınları yitirirsiniz.

İnsan, ölümünü ölmeye değecek bir ana bırakmalı.

Yazarlar kimlerdir; nasıl insanlardır? Bu soruyu şöyle cevaplayabiliriz: gerçek yazarlar analarının rahminden değil, kalemlerinin ucundan doğarlar. Aydın olmanın birinci niteliği muhalif olmaktır. İşte bu nedenle yazar, hiç bir otoriteye, hiç bir politik

Aşk, terk edilmesi gereken bir zorbalıktır.