Mehmet Deveci Sözleri ve Hayatı

Mutlu ederek mutlu olmak bir yürek hüneridir.

Aklınıza gelen güzel şeyleri dillendirin bakarsınız; yol olur niyet olur hallolur.

Kalkıp gidemediğiniz yerlere dalıp gidersiniz.

Kalkıp gidemediğiniz yerlere dalıp gidersiniz.

Sanıyorlar ki dünyanın en güçlü insanı sensin.
Sanıyorlar ki hiç derdin yok
Sanıyorlar ki içinde geniş yollar var
Sanıyorlar ki her numara çiğneyebilir o yolu
Sanıyorlar ki hiç yorulmazsın
Sanıyorlar ki içinde yedi can var
Sanıyorlar ki hiçbir şeyi anlamıyor, görmüyorsun
Sanıyorlar ki senin konuşacak kelimelerin yok
Sanıyorlar ki susmak kaybetmektir
Sanıyorlar ki yenildin
Bilmiyorlar ki insan en çok, en fazla yorgundur
Bilmiyorlar ki bunu onlara anlatmaya bile gerek duymuyorsun artık.

Olmasın Alışmak zorunda kalacağım aradığımda bulamadığım vazgeçmek zorunda kalacağım hiç kimsem olmasın.

Olmasın alışmak zorunda kalacağım aradığımda bulamadığım vazgeçmek zorunda kalacağım hiç kimsem olmasın.

Sanıyorlar ki dünyanın en güçlü insanı sensin. Sanıyorlar ki hiç derdin yok, sanıyorlar ki içinde geniş yollar var. Sanıyorlar ki her numara çiğneyebilir o yolu, sanıyorlar ki hiç yorulmazsın. Sanıyorlar ki içinde yedi can var. Sanıyorlar ki hiçbir şeyi anlamıyor, görmüyorsun. Sanıyorlar ki senin konuşacak kelimelerin yok. Sanıyorlar ki susmak kaybetmektir. Sanıyorlar ki yenildin. Bilmiyorlar ki insan en çok, en fazla yorgundur. Bilmiyorlar ki bunu onlara anlatmaya bile gerek duymuyorsun artık.

Yeniden doğmaya her gün ihtiyacımız olmasa her gün yeniden ağarır mı?

Samimiyet diye bir şey var.
O yitik, o kayıp, o eksik.
Onu gördüğünüz yerde alın, takın, bırakmayın.

Samimiyet diye bir şey var. O yitik, o kayıp, o eksik. Onu gördüğünüz yerde alın, takın, bırakmayın.

Dünyayı sırtından indirince daha hızlı koşarsın, Bak kuşlara.

Hayatta hiçbir şey için üzülmeye değmez. Allah'a yakın ol gerisinden uzak. Geçer. Dünya bu kadar.

Herkesi razı edemezsin. Allah'ı et yeter. Allah, razı olanların en güzeli ve yetenidir çünkü.

Avuç içi kadar yüreğimizin, dünyalar kadar yükü var.

İnsan, yedikleriyle değil; Duydukları, gördükleri ve okuduklarıyla beslenir.

Küçük avuçlarımıza büyük umutları dua diye üfledik.

Göğsüne çöreklenen toz bulutlarına ince bir üfürüş gönder, De ki; Bismillah Saçılsın tüm sancılar.

Bir sorunum var; Kalabalıklarda yalnız, yalnızken de çok kalabalığım.

Geriye dönülemez belki ama geriye hep bakılır.

Amelsiz fikirden
Eylemsiz zikirden
Bir de kendimden işte
Nefsimden sana sığınırım.

Bazı umutları, kavuşmaları ve hesaplaşmaları diğer tarafa bırakan adama; Müslüman diyoruz.

Ölünce yakandan değil, elinden tutacak şeyleri yap!

Çok kelime değil, Çok duygu insanları birbirine bağlar.

Hayat bir katlanma sanatı aslında; Aza ve çoğa, iyiye ve kötüye, kendimize bile.

Gözden her zaman gözyaşı düşmez; Kimi zaman da insan düşer.

Dilimi tuttum da, yüreğim durmadı be mübarek.

Farklı olmaya çalışmak insanı farklı kılmaz, Olduğu gibi davranması insanın en büyük farkıdır.

Hayatta hiçbir şey için üzülmeye değmez. Allah'a yakın ol gerisinden uzak. Geçer... Dünya bu kadar.

Aynı kitabı okuyanlar, bir gün bir duyguda mutlaka buluşurlar.

İnsan bazen sessizlik ister ve içindeki gürültülerin buna ayak uydurmasını bekler.

Okuduğum onca kitap ve konuştuğum bir çok kelime bana, susmanın en büyük ilaç olduğunu öğretti.

Namaz kılmayana aşık olunmaz. Bu, aşkın sahibine haksızlıktır.

Acele etme ey gönül, bir dünyalık sabret.

Bir iç savaş çıkar diye korkuyorum. Yüreğim aklıma muhalif.

Bardaktaki çay gibidir bazı insanlar; bekledikçe soğur ve acır.

Her insanın bir ana fikri, anlatmak istediği ve anlatamadığı vardır.

Susmak, gece gibidir bazen, en siyah renkleri bile örter.

Rengarenk şemsiyelere yağmur, hep aynı renkte.

Bazı insanlar dua gibidir. Görünmez; ama dokunur sana. Duyulmaz; ama bırakmaz seni.

Saatleri bir saat ileri almak, acıları bir saatlik de olsa azaltır mı?

İnsan, kullanılıp atılacak bir meta değildir. Eline bulaşır, yüreğine bulaşır, vebaline bulaşır.

Duasız yüreklerden, yüreksiz dualardan Allah'a sığınırız.

Dünyanın bir yanında bir zulüm varsa, orada duruyorsun, orada kalıyorsun, bir adım ileri gidemiyorsun.

Bazı insanlar, uzaktan sadece ışıkları gözüken şehirler gibidir; hüzünlü, dalgın ve de belirsiz.

Hayat, usta bir öğreticiydi. İşini şansa bırakmadı. Bir kenara not bile aldırmadan, bizzat üzerimizde uygulayarak öğretti gerçeklerini.

Teskin edici bir kulluk bilinci: Allah'a havale etmek.

Sen iyi ol da. Rabbin sana layığını verir nasılsa.

Hepimizin sükutu güzel insanların sohbetine ihtiyacı var.

Bir cevap olarak, bir tavır olarak, bir mesaj olarak; gülümseyin... dostlarınız sevinsin, düşmanlarınız düşünsün.

İmlası bozuk, kelimesi devrik düşlerim var benim; patır kütür düşen aklıma.

Acı, bazen sükûta bürür insanı.

İnsanın tutulması en zor yeri Yüreğidir, bırakılması da.

Beklemek düştüyse kaderine, kirletmeden yürek kabını. Gelene en temiz haliyle hazırlamalı.

Kalite; damlayacak gözlerin, yaşanacak sözlerin, yüreklerde özlerin olmasıdır.

O kadar çok kişiye iyilik yapın ki, birikmiş dualardan oluşmuş sağanak yağmurlarınız olsun.

Tesbihi kalemiyle çeken insanlar var. Okudukça kalbin Allah diyor.

Bir insanı olduğu gibi kabul etmek sevdadandır Ama eksiğini düzeltmeye çalışıp tavsiyede bulunmak imandan.

İnsanlar evleri yandığında dışarı çıkarlar. İçleri yandığında ise daha da içeri.

İnsan, bir yazının başlığı gibidir bazen; içerisindekileri anlatamayan.

Hayat bir katlanma sanatı aslında: Aza ve çoğa, iyiye ve kötüye, kendimize bile.

Kimisinden kitap olur Kimisinden ise sadece kapak!

Anlamak başkadır, tanımak başka, anlaşmak başka.

Aklınıza gelen güzel şeyleri dillendirin. Bakarsınız yol olur, niyet olur, hallolur.

Aklımızda yüzü değil, yüreği olan insanlar var.

Mutluluk, sana ait olan şeyleri keşfetmekle başlar Esaret, sana ait olmayan şeylere bağlanmakla.

Bazı kelimeler okunur; bazısı dokunur.

Aynı şeyleri düşünmek kavuşmaktır. Düşüncelerin ayrışması ayrılık.

İçimde, daha kapağı açılmamış bir yığın düş var.

Bazı kitapların yokluğu, onu bulunca anlaşılır.

Doğruyu anlatmak yetmez, doğru anlatmak gerekir.

Tüm iyi şeyler sabırdan sonra gelir.

Ya yüreğe değmeyen kelimede iş yoktur ya da o yürekte.

En fazla susarken konuşur insan içinde ki sesiyle.

Bir tek annem her şeyin fazlasını verdi bana, diğerleri hep eksik.

Bazen aniden karşınıza çıkan bir söz; Rahman'ın size okumanız için uzattığı bir levhadır.

Allah'ım! İçimizin denizlerine, Musa'ya açtığın yollardan ver.

Hepsi birikiyor birikiyor, Sonrada yağmur yağıyor işte.

Vefasızlık, bir yüreğin başına gelebilecek, en seçkin ağrıdır.

Yürekleri kaybedeli çok oldu. Allah ayaklarımızı kaydırmasın.

Bilirsin ben Yalnızlığı da çok Severim. Seni daha çok Hatırlattığı için.

Kalkıp gidemediğiniz yerlere, dalıp gidersiniz.

Geceyi seviyorum. Fazla ve kalabalık olan ne varsa bir kenara çekiliyor sanki.

Okumak, açmaktır. Kapalı bütün kaplar için sıkıca okumalı.

Çocuk gülüşleri kapsül yapılıp eczanelerde de satılsın.

İçinde yaşadığın şehre göre değil, içinde yaşattığın yüreğe göre yaşarsın.

Hayat, usta bir öğreticiydi. İşini şansa bırakmadı. Bir kenara not bile aldırmadan, bizzat üzerimizde uygulayarak öğretti gerçeklerini.

Aklınıza gelen güzel şeyleri dillendirin... Bakarsınız; yol olur niyet olur hallolur.

Yüreklerin toplu taşıma araçlarından Farkı olmalı. Tıka basa ve Ayakta yolcusu olmamalı.

Her şeyi sana havale ettik Allah'ım: Gördüğümüzü, duyduğumuzu, bildiğimizi, unuttuğumuzu.

Çay kadar sıcaklık, kahve kadar yalnızlık ister kimileri.

Dünya bir elek ve üzerinde bir buğday tanesiyiz. Üstelik hayat bizi sürekli sallıyor.

Dünyaya bile duyurmadan, zarif adımlarla yürüyüp gidelim bu yerlerden.

Birlikte yola çıkmak için gerekli üç şey ; Yürek, güven, sadakat.