Maurice Merleau Ponty Sözleri ve Hayatı

Biçim ile zemin, söylenen ile söyleyiş birbirinden ayrı varolamaz.

Bir şey görmem yeter, ona ulaşmayı bilmem için.

Restore etmek asla yeniden kurmak değildir, restore etmek maskelemektir.

Evrensele ulaşacak şekilde, özgünlüğümüzü terk ederek değil, onu başkalarına ulaşmanın bir yolu haline getirerek, durumları karşılıklı anlaşılır kılan gizemli yakınlığı sayesinde ulaşacağız.

Bu nedenle, doğal dünyadan sonra, sosyal dünyayı da yeniden keşfetmeliyiz; onu bir nesne veya nesneler topluluğu olarak değil, varoluşun sürekli bir alanı veya boyutu olarak görmeliyiz.

Descartes'e göre algı bilimin henüz açık hale getirilmemiş bir başlangıcından öte bir şey değil.

Et, dünyanın kalbinde bulunur.

Bir dilin tam anlamı asla başka bir dile çevrilemez. Birkaç dil konuşabiliriz ama bunlardan biri her zaman içinde yaşadığımız dil olarak kalır.

Hem herkes yalnızdır, hem de hiç kimse başkalarından vazgeçemez.

Ağaçların kokusunu resmedebilmek gerek derdi Cezanne.

Kesinliğin özü, sadece şartlarla belirlenmektir.

İlkeler pratiğe geçmiyorlarsa birer aldatmacadırlar.

Senin kırmızıyı nasıl gördüğünü bilemem , sen de benim kırmızıyı nasıl gördüğümü bilemezsin. Bu bilinç ayrımımiz ise sadece iletişim eksikliğimizi fark ettiğimizde ortaya çıkacaktır.

Bir açıklama talep etmek, anlaşılmayanı daha da anlaşılmaz hale getirmektir.

Dünya ve ben birbirimizin içindeyiz.

Vücut, ruhun doğum uzayıdır ve varolan başka her uzayın dölyatağı.

Dış görünüşle gerçeklik arasındaki ilgi neyse algıyla bilim arasındaki ilişki de o.

Dünya düşündüğüm değil yaşadığım şeydir.

Ben değiştiğimde veya sevilen kişi değiştiğinde sonlanır.. Sahte sevginin sahte olduğu ise ben kendime geldiğimde ortaya çıkar.

Pascal'ın dediği gibi, öğretiler biraz sıkıştırıldığında, çelişkilerle dolup taşarlar, oysa bir açıklık havasına sahiptirler, ilk bakışta anlamlıdırlar.

Hiçbir toplu yaşam yok ki kendimiz olma yükünü omuzlarımızdan alsın.

Hiçbir şey dışarıdan beni belirlemez, sadece üzerimde hiçbir etki yapmadığı için değil, aksine, başlangıçtan itibaren dışarıda ve dünyaya açık olduğum için.

Eğer bu dünya bir şiirse, onun anlamını ilk bakışta gördüğümüz için değil, tesadüfi olaylarının ve paradokslarının gücü sayesinde öyledir.

Tanrı'yı düşünmenin insana özgü olduğunu düşünüyorum, ama bu Tanrı'nın varolduğu anlamına gelmez.

İnsan, bir vücut ve bir ruh değil, bir vücut ile bir ruhtur.

İlkeler pratiğe geçmiyorlarsa birer aldatmacadırlar.