Maeve Binchy Sözleri ve Hayatı

Gerçekten de birçok bakımdan yaşantıları masal gibiydi.

İnsan bir işe girmeden başına gelecekleri bilemez, girdikten sonra da artık çok geçtir.

Grania bankada çalışıyordu. Onun da anlatacak fazla bir şeyi olmazdı.

İstediğin kişinin nasıl olması gerektiğini bilmek yerine, bir başka kişide kendine yakın ve uzak özellikleri keşfetmek durumunda kalmak zor.

Anlaşılan aradan geçen yıllar bu aptallığı bilgeliğe dönüştürmüştü. Dünya tuhaf bir yer değil miydi?

Ayak tırnaklarını kesmeye benziyor, kimse yapmaktan hoşlanmaz ama yapmak gerekir.

İyi günde herkes dosttur, zor olan kötü günde dost kalmaktır, değil mi?

Çoğumuzun derdi kendimizi çok fazla düşünüyor olmamız; sorunlarımızı olduğundan daha önemli hale getiren budur.

Anlaşılan aradan geçen yıllar bu aptallığı bilgeliğe dönüştürmüştü. Dünya tuhaf bir yer değil miydi?

Kimse bize savaşların sonsuza dek sürdüğünü anlatmamıştı.

Belki de insanın evrenin odak noktası olarak gördüğü varlıktan yavaş yavaş kopmaya başladığı, uzaklaştığı dönemdir yaşlılık.

Belki de insanın evrenin odak noktası olarak gördüğü varlıktan yavaş yavaş kopmaya başladığı, uzaklaştığı dönemdir yaşlılık.

Hepimiz biraz deliyiz aslında. Bir çanaktaki bezelyeler kadar birbirimize benzememizi önleyen de bu.

Geçmişe uzaktan bakmak gibi bir şeydi bu; her şeyin değiştiği, ama bir bakıma hiçbir şeyin değişmediği geçmişe.

Eğer birini seviyorsan o insanı kaybetmemek için her şeyi yaparmış gibi yaparsın.

Yara soğuyunca ağrımaya başlar.

Bazı insanlarda kimsenin tahmin edemeyeceği, bilinmez nedenlerle artık hayata son verme isteğiyle dolu yarıklar vardır.

İnsanları neden değiştirmek istediğimizi düşünmeye başladım. Onları ya oldukları gibi sevmeli ya da bırakıp yolumuza devam etmeliyiz.

Ağlamadı, ağlayamayacak kadar büyük bir boşluk hissediyordu içinde.

Hayatta yanlış seçim yaptığını düşünen, tüm yaşamını o seçimden dolayı pişmanlık duyarak geçirenlere aptal denir.

Eğer kendine gülebiliyorsa, kendine bile bile kötülük yapılmasını alaya alabiliyorsa kendine acımıyor demekti.

Hayat ne zaman haklıdan yana olmuştu ki?

İçindeki coşkuyu öldüren biri mucizeler yaratabilir mi?

Tanıdığım en kötü ve kuşkucu erkeksin. Seni kim sevebilir?

İçindeki coşkuyu öldüren biri mucizeler yaratabilir mi?

Aklı meşgul etmenin tedavi edici gücünü asla küçümsemeyin.

Bildiğin komik dünya işte. Bir kez bunu kavradın mı yolun yarısını kat etmişsin demektir.

Yaşamın tek anlamı ihtiyaç duyulmak, esin vermek, bir şeyin arkasındaki güç olmaktı. Bunu kimse anlamıyordu, hiç kimse.

Hayatta en büyük marifet söyleyeceklerini doğru zamanda söylemektir.

Hayatımla gurur duymuyorum, ama utanmıyorum da. Benimki sadece bir yaşam biçimi.

İnsanların çoğunun hayatı böyle geçiyordu. Mutluluk denen şey hayalden başka bir şey değildir belki.

Mutluluk insanların beklentilerinin gerçekleşmesiyle ilgili bir şeydir, karakterleri ya da yaşları ile ilgili değil, çocuk ya da yaşlı fark etmez.

Herkesin elinde kocaman taşlı pırlanta birer yüzük olsa ya da gün batımları her yerde kızıl ya da altın sarısı olsa, bunların hiç biri kıymetli olmazdı.

Herkes gerçekten istediği bir şeyin peşinden gidebilecek kadar cesur olsa, dünya bambaşka bir yer olurdu.

Büyümenin en zor yanı soru soracak kimsenin kalmaması.

İnsan sadece kendine uygun olana âşık olsa hayat hem çok sıkıcı hem de ne kadar kolay olurdu.

Aşkı ve sevgiyi anlayışlı bir insanla tartışmak kadar zevkli bir şey olamaz.

Öğrendiğim bir şey var: Bir şey beklediğinden daha iyi sonuçlanırsa nedenlerini merak etme!

Herkes gerçekten istediği şeyin peşinden gidebilecek kadar cesur olsa, dünya bambaşka bir yer olurdu...