Kahraman Tazeoğlu Sözleri ve Hayatı

Giden bir kere gider ama çok sevmişsen eğer, sen o gidişi her hatırladığında yeniden terk edilirsin.

Bazen içindeki ağlamaları gizlemek için, yüzünde sahte gülüşler taşır insan.

Bazen içindeki ağlamaları gizlemek için, yüzünde sahte gülüşler taşır insan.

Eğer silemeyeceksen geçmişimin tozlu raflarına üfleme. Sonra sen gidiyorsun, ben boğuluyorum o tozların içinde.

Eğer silemeyeceksen geçmişimin tozlu raflarına üfleme. Sonra sen gidiyorsun, ben boğuluyorum o tozların içinde.

Önce vardın, hiç kimseye benzemiyordun. Şimdi yoksun, herkes gibi oldun.

Önce vardın, hiç kimseye benzemiyordun. Şimdi yoksun, herkes gibi oldun.

Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.

Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.

Önce vardın, hiç kimseye benzemiyordun. Şimdi yoksun, herkes gibi oldun.

Bugün senin için bir şey yapmıyorsam, dün elimden geleni yaptığım içindir.

Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.

Bugün senin için bir şey yapmıyorsam, dün elimden geleni yaptığım içindir.

Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.

Ve uyandığınızda ilk hatırladığınız yine 'o' olur, nasıl ki uyumadan önce o olduysa!

Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.

Hayat bana bir şey daha öğretti; aşk her şeydir ama her şey aşk değildir.

Ne tuhaf. İçimi acıtan da sendin, acımı dindirecek olanda.

Güzeli sevmen değil, güzel sevmendi önemli olan ama sen bunu beceremedin.

İnsan çok sevilmenin vermiş olduğu şımarıklık ve rahatlıkla bencilleşip, karşısındaki insanın fedakarlık ve inceliklerini görmezden gelebiliyormuş.

Kimsenin doğru insan olmaya çalışmadığı bir dünyada doğru insanı bulmaya çalışma... bulamazsın.

Bugün seni düşünmeden yaşayabilmeyi başardığım ilk gün. Hadi topla seni benden. Kalbim seni uğurluyor. Al bu yara sende kalsın. Artık beni acıtmıyor.

Sevmedikleriyle yaşayıp, unutamadıklarıyla ölen insanlardan olmayın.

Onun aklında olmadığımı biliyordum, kalbinde ne kadar kalmıştım ki!

Kalabalıkta düşen iğnenin kime batacağı belli olmaz...

Eksik bıraktığımız doğrular, zamanla kusursuz yanlışlara döner. O yuüzden, ayrılıklar bile yarım bırakılmamalı. Bir zamanlar seni tamamlayanlar, seni terk edip gidince senin de onları öldürmen gerekir içinde. Yaralı bıraktığın her duygu, zamanla seni öldürür çünkü.

Yeryüzünde herkes hak ettiği değeri bulsaydı, dünya çok güzel olurdu ve bu zalimlerin işine gelmezdi.

İçimdeki boşluğa düş. Ben tutarım seni.

Bazı aşklar bazılarını yalnız yakar. Oysa ona ateş düşse önce sende bir yangın başlar.

Ki inanmak küskün bir çocuğun en büyük kan kaybıdır.

Her yıldız yalnız yanar; ayrılıktır bu. Her yıldız yalnız söner; yalnızlıktır bu.

Kimseyi bir başkası gibi sevmemeli insan. Çünkü kimse bir başkası değil.

Meğer susmak; insanın içiyle konuşmasıymış, geç farkettim.

Aşkın yolunu bulamayanlar tenlerde gezer durur. Bakalım asıl kaç tende tüketeceksin beni, seni, sahip çıkamadığın bizi.

Oysa ki, tükenmez düşlerim vardı benim neye yazıldıysam, silindim..

Şimdi benim son diye bitirdiğime, kimbilir kimler ilk diye başlayacak.

Kimi insan, geçmişle geçememişi birbirine karıştırır. Halbuki, geçen iz bırakır, geçemeyen yara.

Anladım ki içimde bu kadar fazla olman, benim eksikliğimdenmiş.

Tıpkı bir nefes gibisin. İçimde tuttuğum sürece benimsin. Bırakırsam gideceksin, bırakmazsam öldüreceksin.

Anladım ki ayrılığa değil, ayrı kalmaya yeniliyor insan.

Yolumdan dönemediğim için değil, seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. Yeryüzünün bütün aşkları senin ve beni unutabilirsin!

Her yara tende bir iz için, hatırlanması yasak bir giz için kabuk bağlar..

Özledin mi beni, dedim sustu ! Nefesini en derinden aldı ve, özlenmez mi , dedi!

Oysa senden tek bir damla istemiştim, sana kocaman bir deniz sunabilmek için.

Büyük seven kalbin acısı küçük olmaz..

Ben nice tüy gibi başlayıp taş gibi biten düşüşler gördüm. Üç kuruş etmeyecek insanlara servet ödedim. Eğer dostünsam, seninle yanmalıyım, yanmaktan korkuyorsam da dost olmayı bilmiyorum demektir.

Kalbimi kırdığında tebessüm ettim ve bir şey demedim.. Çünkü senindi kalbim, sen kendi parçalarını yok ettin.

Kavuşmak. belki. bir gün. ama unutma prenses; suya aşık ateşler, aşığına kavuşunca olur.

Acıyla başa çıkabilirdim belki; onu hatırlatanlar olmasaydı.

İçimdeki boşluğa düş. Ben tutarım seni.

Kinim kendime, susuşum sana, kuşusum tüm dünyaya.

Bir şairin dediği gibi: başka anlamlar arama gerek yok! Katlandığım kadar seviyorum seni gerçek bu evet bu.

Kimliğimi soruyor birileri, çıkarıp resmini gösteriyorum.

Ben yalnızlıkla baş edemediğim için sensizliği seçtim; seninle daha yalnızdım çünkü.

Hiç kimsenin iyi gelmediği yerden sarıyorsun yaralarımı, hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.

Allah için tutulan orucu kul yüzünden incitmeyenlere selam olsun.

Gitsem kalmalar saldırıyor, kalsam gitmeler çağırıyor.!

Meğer bir silgiyle izi kalmayan yazıymışım... kendimi alın yazısı sanırken...

Sen benim görmek için, bakmaya bile gerek duymadığım ezberimsin.

Gülüşün, gözlerine sirayet edince anlam kazanıyor bakışların. Yüzündeki güzellik içindeki cennetin yansıması aslında. Öyle bir aynasın ki bakmaya doyamadığım.

Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında. Geriye hiçbir şey kalmayacak. Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde... Ki ben en çok onları duydum... Gittin mi adamakıllı gideceksin. Büyük git gideceksen, uçsuz bucaksız, dursuz duraksız git...

Bir insan, iki kuyuya aynı anda gözlerinden düşebilir. İtme ! Ama gitme. Daha saat 'hoşçakal'ı göstermedi. Bitme !

Çünkü ben aşığım. Benden her şeyi bekle!

Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde, sözlerime kilit, ağzıma mühür vurdum da yine de susturamadım sen diye atan kalbimi.

Diyorlar ki; küsme aşka daha kimler gelecek kimler geçecek. Bilmiyorlar ki en son giden her şeyimi götürdü. Bilmiyorlar ki; en son giden, daha sonra gelecekleri bile götürdü..

Aşk bazen acıyla tanışmanın adıdır prenses. Ve aşk, uçmaya kanat aramak değil, uçuruma kanatsız atlamaktır bilirsin.

Şimdi ne bugünsün, ne de yarın. Olsa olsa sadece bir yarım, ya da eksilen yanım.

Ben hiç mutluluktan delirmedim; ama delirmekten mutluyum.

Keşke becerebilseydik be sevgili... Keşke her şey her yere dağılmasaydı böyle. Keşke biz hep biz kalsaydık. Biz olabilmek uğruna, 'ben'lerimizi kaybetmeseydik.

Öyle uzaklaşıyoruz ki birbirimizden, öyle köreltiyor ki büyük şehirler insan yanımızı; binalar yükseldikçe insanlık alçalıyor sanki.

Benim bir ayrılığa ihtiyacım yoktu; neden geldin?

Allah'ım bizi, düştüğümüz uçurumları derin bir aşk zannetmek yanılgısından koru.

Aslında güzel olan karşılıklı aşktır ama güzel kalabilmişse!

Yalan geçici, doğru kalıcı kazanımlar sağlar. Bunları iyi bil. Kendini kandırma sakın. Kelimelerden aldığı yarayı, yine kelimelerle sarar insan. Hayat sıkılacak kadar uzun değil!

Aldığın karar seni doğru kişiye götürür mü bilemem ama sadece şunu söyleyebilirim sana: Bir insanın doğru insan olup olmadığına karar veremiyorsan, o kişi doğru kişi değildir zaten. Bu yüzden gözlerini seyretmek için değil, bakmak için kullan.

İnsanın içi ağrır mı hiç? Ağrıyor işte.

Her şey geçmişte kalıyor, ama hiçbir şey geçmiyor!

llık tebessümler vaktine beş kala solan, kahkahalar gibiyim. Yarısında yutulmuş, sevinç çığlıkları dolu boğazım.

Aklım kara kış ellerim seni üşüyor bugün günlerden soğuk..

Önce vardin. Hiç kimseye benzemiyordun. Şimdi yoksun, herkes gibi oldun.

Nasıl özlediğimi anlatsam gittiğin yollardan.

Kendine karşı yapamadığın büyüklüğü başkasına gösteremezsin. Kırılmadan eğilmeyi bilmeli insan. Kendini yeniden acı çekmeye davet etse de affedebilmeli insan. Ve unutmalı.

Sana anlattıklarım neleri susuyor bir bilsen, ve anlatmadıklarım neleri söylüyor. Boğazımı yırtarcasına susuyorum ya verilmekten yıpranan cevaplardayım, ya sorulmamaktan solan sorularda. Sen ıslatmasını bilmeyen bir yağmur oldun her akşam, ben ıslanmasını bilmeyen ahmak. Bu yüzden aşık olamadık sırılsıklam.

Bilseydin ayrılığa yazgılanmış bir sevgiye acar mıydın yüreğini?

Belki aklımdan silebilirdim ama ben seni kalbimle sevmiştim.

Kişiler değişse de yalanları aynı işte. Seni adam sanmakla ben en çok aşka ayıp etmişim.

Ramazanda sofralara inen nuru kalbinde muhafaza edip, gözünün nuru eyleyenlere selam olsun.

Başını değiştirmediğin hikayenin sonundaki kaderi yaşarsın.

Yine en arka koltuğunda oturuyorum minibüsün yine camda oluyor gözlerim. Sen tutmuyorsun ya elimi cebimden hiç çıkartmıyorum.

Bir çığlıktı yalnızlığım, hepiniz mi sağırdınız..

Sonra, dost kalalım dedi; sanki elimi tutan o değilmiş gibi.

Gözlerini gözlerime çakıp içime daldı. Baktığıydım ama gördüğü değildim.

Gözlerin diyorum, gözlerin! Bakmak için çok fazla.