Jean Racine Sözleri ve Hayatı

Jean Racine, 17. yüzyıl Fransız edebiyatının önde gelen şairlerinden ve trajedi yazarı.

Jean Racine iyi bir eğitim görmüştür. Özellikle Yunan trajedi şairi Euripides'den etkilenen Racine, Fɾansız klâsik tɾajedisinin gelişmesinde büyük ɾol oynamıştıɾ. XIV. Louis (Lui) dönеmindе saray tarihçiliği dе yapmış olan Jean Racine, еsеrlеrindе Yunan mitolojisi, Filistin tarihi vе İngiliz saraylarından sеçilmiş konulara yеr vеrmiştir.

Jean Racine, еsеrlеrindе gеnеlliklе tutkularına еsir olmuş kişilеrе yеr vеrmiştir.

Racine'in oyunları, dodecasyllabic (12 heceli) Fransız alexandrine ustalığını sergiledi. Yazıları zarafeti, saflığı, hızı ve öfkesi, Amerikalı şair Robert Lowell'in "elmas kenar" olarak tanımladığı ve "glory of its hard, electric rage" ile ünlüdür. Racine'in dramaturjisi, psikolojik içgörüsü, karakterlerinin hakim tutkusu ve hem olay örgüsünün hem de sahnenin çıplaklığı [açıklığa kavuşturulması gereken] ile işaretlenir. Jean Racine'in şiirinin dilsel etkilerinin geniş çapta tercüme edilemez olduğu düşünülse de, birçok seçkin şair, Lowell, Richard Wilbur, Ted Hughes, Tony Harrison ve Derek Mahon ve Friedrich Schiller dahil olmak üzere Racine'in eserini İngilizceye çevirmeye çalışmışlardır. Jean Racine'in oyunlarının İngilizce'ye en son çevirileri, The Complete Plays'i çevirerek 2011 Amerikan Kitap Ödülü kazanan RADA yönetmeni Edward Kemp (Andromache), Neil Bartlett ve şair Geoffrey Alan Argent tarafından Alan Hollinghurst (Berenice, Bajazet) tarafından yapılmıştır.

Racine, 22 Aralık 1639'da kuzey Fransa'daki Picardy eyaletindeki La Ferté-Milon'da (Aisne) doğdu. Dört yaşında yetim kaldı (annesi 1641'de ve babası 1643'te öldü), büyükanne ve büyükbabasının himayesine girdi. Büyükbabasının 1649'da ölümü üzerine, büyükannesi Marie des Moulins, Port-Royal manastırında yaşamaya gitti ve torununu da yanına aldı. Blaise Pascal gibi diğer çağdaş figürleri büyük ölçüde etkileyecek dini bir kurum olan Petites écoles de Port-Royal'de klasik bir eğitim aldı. Port-Royal, Fransız piskoposları ve Papa tarafından sapkın olduğu için kınanan bir teoloji olan Jansenizm'in takipçileri tarafından yönetiliyordu. Jean Racine'in bu akademide geçirdiği yıllarda Jansenistlerle olan etkileşimleri, hayatının geri kalanında onun üzerinde büyük bir etkiye sahip olacaktı. Port-Royal'de, Klasikler konusundaki çalışmalarında mükemmeldi ve Yunan ve Roma mitolojisinin temaları, gelecekteki eserlerinde büyük roller oynayacaktı.

Paris'teki Collège d'Harcourt'ta Hukuk eğitimi alması bekleniyordu, ancak bunun yerine kendini daha sanatsal bir yaşam tarzına çekildi. Şiir denemeleri, Racine'in daha sonra büyük arkadaş olacağı Fransa'nın en büyük edebiyat eleştirmeni Nicolas Boileau'dan büyük övgü aldı; Nicolas Boileau, yetişmekte olan şairin çalışmasının arkasında onun olduğunu sık sık iddia ederdi. Racine, sonunda tiyatro çevrelerine dahil olduğu Paris'te ikamet etti.

İlk oyunu Amasie hiç sahneye çıkmadı. 20 Haziran 1664'te, Jean Racine'in trajedisi La Thébaïde ou les frères ennemis (The Thebans veya düşman Kardeşler), Moliere'nin Paris'teki Théâtre du Palais-Royal'deki grubu tarafından üretildi. Ertesi yıl Molière, Racine'in ikinci oyunu Alexandre le Grand'ı da oynadı. Bununla birlikte, bu oyun halktan o kadar iyi geri bildirim aldı ki Racine, oyunu sahnelemek için rakip oyun şirketi Hôtel de Bourgogne ile gizlice pazarlık yaptı - çünkü trajedileri icra etme konusunda daha iyi bir üne sahiplerdi. Böylece, Alexandre ilk gösterisinden on bir gün sonra farklı bir oyunculuk topluluğu tarafından ikinci kez prömiyer yaptı. Moliere, bu ihanet için Racine'i asla affedemezdi ve Jean Racine, Molière'nin başrol oyuncusu Thérèse du Parc'ı hem profesyonel hem de kişisel olarak arkadaşı olması için baştan çıkararak kendisi ile eski arkadaşı arasındaki uçurumu genişletti. Bu noktadan itibaren Hôtel de Bourgogne topluluğu, Racine'in tüm laik oyunlarını sahneledi.

Port-Royal ile tüm bağlarını kopardı ve Hector'un dul eşi Andromache'nin hikayesini ve Truva Savaşı'ndan sonraki kaderini anlatan Andromaque (1667) ile devam etti. Rakipleri arasında Pierre Corneille ve kardeşi Thomas Corneille de vardı. Trajediciler genellikle aynı olay örgüsünün alternatif versiyonlarıyla rekabet ettiler: örneğin, Michel le Clerc, Racine (1674) ile aynı yıl bir Iphigénie üretti ve Jacques Pradon ayrıca Phèdre (1677) hakkında bir oyun yazdı. Pradon'un çalışmasının başarısı (bir çemberin faaliyetlerinin sonucu), Jean Racine'in o zamana kadar bir oyun yazarı olarak çalışmasından vazgeçmesine neden olan olaylardan biriydi, bu noktaya kadar kariyeri o kadar başarılıydı ki ilk oldu. Fransız yazar neredeyse tamamen yazılarından kazandığı parayla yaşıyordu. sozkimin.com Tarihçi Warren Lewis dahil diğerleri, onun tiyatrodan emekli olmasını vicdan azabı olarak nitelendiriyor.

Bununla birlikte, Jean Racine'in kamusal yaşamdan ayrılmasına katkıda bulunmuş gibi görünen önemli bir olay, 1679'daki bir mahkeme skandalındaki imasıydı. Bu sırada dindar Catherine de Romanet ile evlendi ve Jansenist tarikatına olan dini inançları ve bağlılığı yeniden canlandı. O ve karısının iki oğlu ve beş kızı oldu. Racine, evlendiği ve tiyatrodan ayrıldığı sıralarda, arkadaşı Nicolas Boileau ile birlikte Kral XIV.Louis mahkemesinde kraliyet tarihçisi olarak bir pozisyonu kabul etti. Bulunduğu küçük skandallara rağmen bu konumunu korudu. 1672'de Académie française'ye seçildi ve sonunda bu organizasyon üzerinde büyük bir güç kazandı. İki yıl sonra, kendisine "Fransa'nın mali işler sorumlusu" unvanı verildi ve daha sonra "kralın sıradan bir beyefendisi" (1690) ve ardından kralın sekreteri (1696) olarak seçildi. Jean Racine'in mahkemede gelişen kariyeri nedeniyle Louis XIV, ölümünden sonra dul eşine ve çocuklarına yardım etti.

Jean Racine 1699'da karaciğer kanserinden öldü. Port-Royal'de cenaze töreni talep etti, ancak Louis XIV, 1710'da burayı yerle bir ettikten sonra, kalıntıları Paris'teki Saint-Étienne-du-Mont kilisesine taşındı.

Tаnzimаt Dönemi'nde yаşаyаn Türk edebiyаtçılаr üzerinde de etkili olаn Jean Racine'nin, Andromaque (Andromak), Bérénice (Berenis), Bajazet (Bayazıt), Iphigénie (İfijeni) ve Phèdre (Fedra) adlı eseɾleɾi ünlüdüɾ.
kaynak: wiki

Jean Racine'in başlıca eserleri
Trajediler. — Thebaides – Düşman Kardeşler (1664)
Alexandre (1660); Andromaque (1667)
Britannicus (1669); Berenice (1670)
Bajazet (1672); Mithridate (1673)
İphigenie (1674); Phedre (1677)
Esther (1689); Athalie (1691)