Jean Jacques Rousseau Sözleri ve Hayatı

Kalbimin ve aklımın aynı insana ait olmadığını söyleyebilirim.

Avuntuyu, umudu ve sessizliği ancak kendimde bulduğum için ölene dek yalnızım.

Binlerce şeye bağlanmaya çalışıp, birer birer elimden kaçırdıktan ve tek başıma kaldıktan sonra, tekrar kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum.

Onlardan asla nefret etmiyorum, çünkü nefret etmeyi beceremem, ama hak ettikleri aşağılamayı duymaktan ve bunu onlara göstermekten kendimi alıkoyamıyorum.

Hiç kimsenin kendi yapamadığı bir şeyi başkasından istemeye hakkı yoktur.

Acıyı bilmeyen insan, ne insanlığa acımayı ne de acımanın tadını bilir.

Boş yere ileri zamanlara ertelediğim umutlarım beni bugünün insanlarının oyuncağı yapıyordu.

Hakları ve zevkleri ellerinden alınan gençler, onların yerine daha gizli ve tehlikeli olanlarını koyar.

Birlikte ağlamaktaki tatlılık kadar hiçbir şey kalpleri birbirine bağlamaz.

Birlikte ağlamaktaki tatlılık kadar hiçbir şey kalpleri birbirine bağlamaz.

Özgür doğan insan her yerde zincire vurulmuştur.

Aşk gibi nefret de insanı aptallaştırır.

Bir çok kişi için dine mensup olmak demek, doğduğu ortamdaki dine mensup olmak demektir.

Dinler, kim ne derse desin, insanların eliyle ve aracılığıyla oluşmuştur.

Başımıza gelen herhangi bir belada, tesirinden çok niyete bakarız. Damdan düşen bir kiremit bizi daha çok yaralar, fakat kötü bir elin attığı taş kadar kederlendirmez; taş hedefe değmeyebilir, fakat niyet yapacağını yapar.

İnsan, özgür doğar ama hayatın her anında zincire mahkum edilir.

Tanrıya karşı en büyük ibadet, yaratmış olduğu şeylere bakıp hayran olmaktır.

Cehennemi başka bir dünyada aramaya ne gerek var? Cehennem zaten bu dünyada kötülerin yüreğindedir.

Oy çokluğu yasasının kendisi bile, bir anlaşmanın ürünüdür ve en azından bir kez olsun, oy birliğini gerektirir.

İngilizler özgür olduğunu düşünürler. Oysa, onlar sadece parlamento üyelerini seçerken özgürdürler.

Bireysel aşkım için dünyayı veririm, özgürlüğüm içinde aşkımı veririm.

Başımıza gelen herhangi bir belâda, tesirinden çok niyete bakarız. Damdan düşen. . Bir kiremit bizi daha çok yaralar. Fakat kötü bir elin attığı taş kadar kederlendirmez. taş hedefe değmeyebilir; fakat niyet yapacağını yapar.

Oy çokluğu yasasının kendisi bile, bir anlaşmanın ürünüdür ve en azından bir kez olsun, oy birliğini gerektirir.

Herkes canının istediği görüşü benimsemekte özgürdür; egemen varlığın bunu bilip öğrenmeye hakkı yoktur. Çünkü öbür dünyada hiçbir yetkisi olmadığı için, halkını orada bekleyen şey onu ilgilendirmez.

İnsanlar ömür kısadır derler ama, yine de onu kısaltmak için ellerinden geleni yaparlar.

Politika ve ahlâki farklı ele alanlar, her ikisini de asla anlayamazlar.

Hiç bir şey çıkar gruplarının etkisinden daha tehlikeli değildir.

Mutsuzluk, şüphesiz çok büyük bir öğretmendir, fakat bu öğretmen; derslerini pahalıya ödetir ve faydası da parasına değmez.

Gerçek demokrasi var olabilmesi için, o kadar insanın toplayacak bir yerin olması gerekirdi. milyonlarca insanı da bir yerde toplayamıyorsanız. temsili demokrasi ile yetinin.

Daimi barışın tesis edilmesi tamamen ülkelerin anlaşmasına bağlıdır. Daimi barışın tesisi tüm ülkeler için yarar sağlar. Barış için uluslararası bir federasyon oluşturulduğunda bu kurum uzun süre yürürlükte kalabilir ve barışı gerçekleştirebilir.

Beraber ağlamaktaki tatlılık kadar, hiçbir şey kalpleri birbirine bağlayamaz.

Müzik, nesneleri doğrudan doğruya temsil etmez; ama insanın ruhunda onları gördüğümüz zaman hissettiğimiz duyguların aynını uyandırır.

Mutsuzluk, şüphesiz çok büyük bir öğretmendir, fakat bu öğretmen; derslerini pahalıya ödetir ve faydası da parasına değmez.

Ey büyük filozoflar, bu faydalı dersleri siz yalnız kendi çocuklarınıza, kendi dostlarınıza verin ne olur! Hem siz fikirlerinizin meyvasını daha çabuk elde edersiniz, hem de bizim çocuklarımız sizin meşhebinize girmek tehlikesinden kurtulmuş olur.

Şefkatin en büyük amili analardır. Hayatımdaki bütün hatalarım ana terbiyesi görmeyişimden ileri gelmiştir.

İnsanın özgürlüğü; isteği her şeyi yapabilmesinde değil, istemediği hiçbir şeyi yapmak zorunda olmamasıdır.

Yakınmadan acı çekmeyi öğrenelim.

Eğer insanlar tanrı olsaydı, kendilerini demokratik olarak yönetebilirlerdi. İnsanlar tanrı olmadıklarına göre, mükemmel bir devlet insanlara göre değildir.

Yalnız şunu soracağım: felsefe nedir? En tanınmış filozofların kitaplarında bulduğumuz nedir? Onları dinlerken insan kendini, bir pazar yerinde avaz avaz çağıran bir sürü madrabaz arasında sanır; her biri bana gelin, bana gelen aldanmaz diye bağırır durur. Kimi, cisimlerin mevcut olmadığını, her şeyin tasavvurda yaşadığını iddia eder; kimi maddeden gayri olmadığını ileri sürer ve allah dünyanın kendisidir der. Birisi ispata kalkar ki dünyada iyilik kötülük yoktur, hayır ve şer birer kuruntudan ibarettir. Öteki der ki, insanlar birer, canavardır; birbirlerini parçalayıp yemeleri cürüm sayılmaz.

Ey yüce gönüllü yalan! Gerçek hiç sana tercih edilebilecek kadar güzel olmuş mudur?

Sabır acıdır ama meyvası tatlıdır.

İyi yönetilen bir devlette cezalar azdır. Bunun nedeni bağışlamaların çokluğu değil, suçluların azlığıdır.

Zor iş, zamanında yapmamız gereken fakat yapmadığımız kolay işlerin birikmesiyle meydana gelir.

Devlet büyüdükçe, özgürlük de o oranda küçülür.

Özgürlük hiçbir yönetim biçiminde yoktur, özgür insanın yüreğindedir.

aşk mutluluğunu evlendirdikten sonra da sürdürebilseydik, dünya cennet olurdu aslında.

Empoze edilen sosyal sistemin eşitsizliği ve modern otoriter devletin kısıtlamaları insanları birbirlerini desteklemek yerine sömürmeye götürmektedir.

Köle durumuna düşen yurttaşlar özgürlüklerini ve istemlerini yitirdikleri zaman korku ve dalkavukluk oyları alkışa çevirir; artık görüşüp konuşma yoktur, ya hayran olmak ya da lanet etmek vardır.

Köleler zincirler içinde her şeyi; hatta onlardan kurtulma isteğini bile yitirirler.

Genel istem yok edilemez.

ağır söz veren hızlı iş yapar.

Gerçek demokrasi hiçbir zaman var olmamıştır ve olmayacaktır da.