İclal Aydın Sözleri ve Hayatı

Yanımda mutsuzsan eğer, benden uzakta mutlu ol. diyebilecek kadar Seviyorum Seni.

Öğrendim ki; kimi sevdiğin önemliymiş. Uzun yolu göze alamayana kelebek olunmazmış. Nefesi yetmeyenle dipte hazine aranmazmış. Aşkın ibadetini bilmeyene bayram bağışlanmazmış.

Vaktiyle şahane terk etmiş ve şahane terk edilmiş biriysen artık öğrenmişsindir ki, kaçıp gidenler sende iyi bir sey varsa zaten yıkıp da gitmiştir. Yıkılacak iyi bir şey kalmamıştır geriye. Sana bırakmamıştır o işi. Çok iyi bilirsin; gidenlerin elleri bu yüzden kirlidir.

Acaba uzakta olması mıdır onun en büyük cazibesi.?
Mesafe midir acaba onu her an özlenen bir düşe çeviren.?

Aşk; vazgeçmektir gözlerinden.
Geceleri ansızın nedensiz uyanmaktır uykularından, usul usul ağlamaktır.
Aşk; birgün anahtarın ters döneceğine inanıp ışığa kavuşmayı özlemektir.
Aşk; buralardan öylece çekip gitmek ve sonunda kendine bir gül vermektir.
Acını içine alıp, göz damlalarını tutup, güçlü olmaya çalışmaktır.

Onca zamanın üstünde, eskimeyen bir düşüncesin şimdi; İnsan hergün anımsar mı aynı gözleri?

Yokluğunun soğuğunda üşümektense varlığının ateşinde yanmak isterdim. Üşüyerek yanmayı yanarak üşümeyi yazık ki ben senden öğrendim.

Önceden olsa bırak gitsin, aşk tek kişilik derdim. Kimi sevdiğin önemli değil, önemli olan sevme becerin derdim... Artık öğrendim ki; kimi sevdiğin önemliymiş. Uzun yolu göze alamayana kelebek olunmazmış. Nefesi yetmeyenle dipte hazine aranmazmış. Aşkın ibadetini bilmeyene bayram bağışlanmazmış...

Bazen hoşgörü sahte bir aynadır..

İnsan bazen başka hikayelere ağlarken
içeride bir yerde kapısı aralık kalmış kendi hikayesine ağlar aslında.

Aşk, ölümsüz olmak istediğin bir savaş meydanı.

Zenginlik sabahları poğaça yiyebilmektir.
Zenginlik; Merdivenleri yardımsız çıkabilmektir.
Pencereden bakıp, yoldan geçenleri görebilmektir.
Her akşam kendi kapını kapatabilmektir.
Saçının okşanmasıdır.
Kolundaki saatin geleceği göstermesidir.
Bir sonraki hafta için plan yapabilmektir.
Güzel günleri bekleyebilmektir.
Bazen bir tabak makarnadır.
Bazen iki tane domates ve bir taze ekmektir.
Kendine inanabilmektir.
Zenginlik varlığından mutluluk duyabildiğin her şeydir.

Kadın duştan çıktı ve masanın üzerine bırakılmış sandviçle bir fincan çayı gördü. Ekmeğin içi çıkarılmıştı. Kadın bunu fark edince ağlamaya başladı. Gulriz Sururi'nin son kitabı "Seni Seviyorum"un kahramanı Sahra satırlarda, kitabı okumakta olan.

Her hikaye biriciktir, biliyorsun. Ama her hikayenin kanı kendi damarları içinde akarken başkalarının rüzgarını, yağmurunu ve ne yazık ki kurşununu da isabet alır kimi zaman.

İhanet bağışlanamaz,
Geçiştirebilir belki ama iğrenç yüzü,
Belleğe o kadar derin çizgilerle kazınır ki,
Unutmak için ölmek gerekir.

Kırılgan olmak iyidir. Hala içine kan akan bir kalp taşıyorsunuz demektir.
Biz artık seninle haritada iki küçük su lekesi. Hiçbir nehir kavuşturamaz bizi.

İki tebessüm bir Aşk ediyor da
Binlerce gözyaşı bir gideni döndürmüyor...
Galiba insan bu yüzden hep aynı gözleri anımsıyor...

Zenginlik varlığından mutluluk duyabildiğin her şeydir.

Yanımda mutsuzsan eğer, benden uzakta mutlu ol.." diyebilecek kadar seviyorum seni.

Artık öğrendim ki; kimi sevdiğin önemliymiş. Uzun yolu göze alamayana kelebek olunmazmış. Nefesi yetmeyenle dipte hazine aranmazmış. Aşkın ibadetini bilmeyene bayram bağışlanmazmış.

Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi; insan hergün anımsar mı aynı gözleri?

Acaba uzakta olması mıdır onun en büyük cazibesi.? Mesafe midir acaba onu her an özlenen bir düşe çeviren.?

Sadece 'sevilmek' harekete geçirir donmakta olan bir kalbi. Ve hızla çarpan bir kalptir her seferinde, dünya üzerindeki onca güzel şeyin sebebi. Yani, sızlayan yerinden sevmeye başlamalı bir insanı. Sevdiği kadar da sevilmektir zaten bir acının yara bandı.