Haydar Ergülen Sözleri ve Hayatı

Galiba insanın yakışıklı bir kalbi olmalı önce.

Ben başkasının yalnızlığı olsaydım bir anı olurdum kendinden başka kimseyi terk edemeyen.

Artık ne sevmek istiyorum nede sevilmek. Çünkü hep yarım kaldı sevmelerim, ve hep sahteydi sevilmelerim.

Harflerin gülüştüğünü senin adında gördüm.

Biz onları hatırladığımız için değil , onlar bizi unutmadıkları için vardır hatıralar.

Çocukluğun tutmuş da yine âsık olmuşsun sanki bana, sanki ah, sanki olur ya.

Kedilerimin kardeşiyim, inceliği ve mahcubiyeti onlardan öğrendim. Beni turnasız türkülerin beni solgun bir kedinin kalbinde unuttular.

Tren, uçak gibi üstümüzden, vapur gibi kıyımızdan geçmez, tren içimizden geçer, o yüzden böyle yakındır bize.

Aşkı geçtik, gözlerini açabilirsin.

Göze alamadığım bir şehrin yerine bütün şehirlerdesin.

Bir kuş kadar olamadım, iki kanat bulamadım.

İnsan bazen en çok kendinden yorulur.

Artık ne sevmek istiyorum nede sevilmek. Çünkü hep yarım kaldı sevmelerim, ve hep sahteydi sevilmelerim.

Nereye gitsek şehir, kime gitsek bir uzaklık kalıyor, kendimize.

Ayrılık mı; beni aşka terkettiğin için seviyorum seni.

Ah karamela şekerim, aşk tatlı da insanlar berbat!

Sen içimden geçen yolculuksun, ben içimden geçemem.

Yüreği uzaklıklar değil, bazende göze alamadığımız yakınlıklar acıtır.

Ben tuttum birini sevdim, hayatı nasıl sevdiysem onu da öyle sevdim.

Küsecek kadar sevmeli insan birini o gelince küsmeli: nerdeydin bunca zaman niye sevmedin beni, küsecek kimsem yoktu demeli o varken de kimseye küsmemeli.

Şiirdir söylenir, yazdır biter, kadındır gider. Bütün kadınlar şiiri bir kadına terkeder!

İnsan bazen en çok kendinden yorulur.

Sana bakarak konuşuyorum, Sesim ondan güneşli.

Sizde fazla mavi var mı, fazla bir gökyüzü, fazla bir cumartesi , fazla bir gülüş? Sizde fazla bir hayat var mı?

Korkak aşk olmaz, korkarak aşk olmaz! Aşk çarpışmaktır bir bakıma: Kendinle, aşınla, öteki'nle, yalnızlığınla, alışkanlıklarınla, hastalıklarınla, klişelerle, kelimelerle, cümlelerle, dünyayla.

Harflerin gülüştüğünü senin adında gördüm.

Sen rüyayı gördüğünü sanırsın, oysa rüya seni görmeye gelir...

Ay nice batsa da, meğer insanlar kadar karanlıkta bırakmazmış kimseyi.