Hasan Hüseyin Korkmazgil Sözleri ve Hayatı

Demek yalnızlıktan böğürmedin hiç, Akrep sokmuş gibi sıçramadın geceleri ha! Hiç sevmedin öyle mi? kendini öldürmeyi, çekip gitmeyi büyük işler becermeyi, düşünmedin ha! Bravo be... Aşk olsun şu adama vallahi.

Ve bir akşam kuşlar gibi elimizden uçup giden mutluluk... Bir sabah ebem kuşaklarının altından dörtnala gelirler.

Oradadır işte o seni hangi türkü ağlatıyorsa hangi söz vuruyorsa ta yüreğinden oradadır işte o. İyi bak ona...

Artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz.

Elbet bir bildiği var bu çocukların. Kolay değil öyle genç ölmek. Yeşil bir yaprak gibi yüreği koparıp ateşe atmak.

Bağışladım dallarımı kıranı, toprağıma tüküreni bağışlamadım...

Açlığın dini olmaz, yoksulluğun vatanı.

Hep aynı köşede karşılaşırdık, gözlerini koyacak yer bulamazdım.

Bir kutup yıldızı, bir ben, bir dinmeyen ağrılarım. Ve müthiş ağlamak istiyorum.

Nehirler boyunca git ve gör nehirlerin nasıl yol aldıklarını! Sen de bir nehirsin ey yolcu!

İncecikti, gül dalıydı, dokünsam kırılacaktı, dokunmadım kurudu.

Acılara Tutunmak

Acı çekmek özgürlükse
Özgürdük ikimiz de
O, yuvasız çalıkuşu
Bense kafeste kanarya
O, dolaşmış daldan dala
Savurmuş yüreğini
Ben bölmüşüm yüreğimi
Başkaldıran dizelere
Kavuşmak özgürlükse
özgürdük ikimiz de
elleri çığlık çığlık
yanyana iki dünya
ikimiz iki dağdan
iki hırçın su gibi
akıp gelmiştik
buluşmuştuk bir kavşakta
unutmuştuk ayrılığı
yok saymıştık özlemeyi
şarkımıza dalmıştık
mutluluk mavi çocuk
oynardı bahçemizde
aramakmış oysa sevmek
özlemekmiş oysa sevmek
bulup bulup yitirmekmiş
düşsel bir oyuncağı
yalanmış hepsi yalan
sevmek diye bir şey vardı
sevmek diye bir şey yokmuş
Acı çektim günlerce
Acı çektim susarak
Şu kısacık konutlukta
Deprem kargaşasında
Yaşadım bir kaç bin yıl
Acılara tutunarak
Acı çekmek özgürlükse
Özgürüz ikimizde
acılardan artakalan
işte o bakışlarmış
kuğu diye gözlerimde
gün batımı bulutlarmış
yalanmış hepsi yalan
savrulup gitmek varmış
ayrı yörüngelerde...

AKARSUYA BIRAKILAN MEKTUP
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
Ağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarını
Neden akşam oluyorum tren kalkınca
Kırlangıçlar birdenbire çekip gidince
Mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
Öyle çok acımasız ki, öyle birdenbire ki
Az önceki çiçekler nasıl da diken diken
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

O sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik, bitti
O elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti
Artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz
Günler devlet alacağı, yıllar bir kadehçik buzlu rakı
Oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı
Kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı
Nerde şimdi, nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğu
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

HAZİRANDA ÖLMEK ZOR

Gece leylak ve tomurcuk kokuyor
Yaralı bir şahin olmuş yüreğim
Uy anam anam Haziranda ölmek zor
Calışmışım onbeş saat
Tükenmişim onbeş saat
Yorulmuşum, acıkmışım, uykusamışım,
Anama sövmüş patron
Sıkmışım dişlerimi
Islıkla söylemişim umutlarımı
Sıcak bir ev özlemişim,
Sıcak bir yemek,
Sıcacık bir yatakta unutturan öpücükler.
Çıkmışım bir dalgada
Vurmuşum sokaklara,
Sokak tank paleti,
Sokakta düdük sesi,
Sarı sarı yapraklarla,
Dallarda insan iskeletleri.

Gece leylak ve tomurcuk kokuyor
Uyarına gelirse tepemde birde çınar demiştin
Yıllar önce
Demek ki on yıl sonra,
Demek ki sabah sabah,
Demek ki manda gönü,
Demek ki şile Bezi,
Bir de Memedin yüzü,
Birde saman sarısı,
Birde özlem kırmızısı,
Demek ki göçtü usta,
Kaldı yürek sızısı.
Yıllar var ter içinde taşıdım ben bu yükü
Bıraktım acının alkışlarına
ÜÇ HAZİRAN ALTMIŞ ÜÇÜ.

Bir kırmızı gül dalı eğilmiş üstüne,
Bir kırmızı gül dalı şimdi uzakta,
Okşar yanan alnını Nazım Ustanın.
Bir kırmızı gül dalı eğilmiş üstüne,
Bir kırmızı gül dalı şimdi uzakta,
Yatıyor oralarda bir eski gömütlükte,
Yatıyor usta.

Gece leylak ve tomurcuk kokuyor,
Geçsemde gölgesinden tankların tomsonların
Şuramda bir kuş ötüyor
Haziranda ölmek Zor.