Gustave Flaubert Sözleri ve Hayatı

Sevdiğim yer neresiyse ülkem orasıdır, bana hayaller kurduran, bana kendimi iyi hissettiren yerdir.

Sevdiklerimizi çekiştirmeye başladık mı onlardan kopmaya başladık demektir.

Asıl acınacak şey dedi; lüzumsuz bir ömrü sürüklemektir.

Kinini azaltmak için harcadığı bütün çabalar onları daha da çoğaltmaktan başka bir şeye yaramıyordu.

İnsan her şeyden önce kendisi için yazmalıdır, iyi yazmanın biricik yolu budur.

İnsan, hiçbir şeye karşı ilgisi, hiçbir şeyden umudu kalmayınca hayatın her gün değişmeyen tekrarı altında ezilir gibi olur.

Ne çocuklar gibi bir avuntu olsun diye okuyun, ne de muhterisler gibi kendinizi talime zorlarcasına. Hayır hayır; okuyacaksanız şifa bulmak için okuyun.

Gönül bedenden önce giriyor erinlik çağına; oysa zevk almaktan çok sevmeye gereksinim duyuyordum, hazdan çok aşkı istiyordu canım. Şimdi o ilk yeniyetmelik zamanımdaki aşkın düşüncesi bile yok artık içimde, duyular hiçbir şey değildi, sonsuzluk dolduruyordu bir başına her şeyi; çocuklukla gençlik arasında yer alan o aşk, çocukluktan gençliğe geçiştir, öyle de çabuk geçer ki unutulur gider.

Her şeyi tanrıya bırakmak faziletlerin en kötüsüdür.

Eleştiride en yüksek şey yöntemdir; yaratmayı sağlar.

Ancak bir toprağa mahsus ve başka yerde tutamayan fidanlar gibi, saadet yetiştirmek de dünyada yalnız bazı memleketlere vergidir.

Büyük yaradılışlar her şeyden önce müsrif insanlardır; kendilerini kolay harcarlar.

İnsan ruhunun tarihi insanlığın budalalığının tarihidir.

Her sevinç bir lanet, her zevk bir iğrenme gizliyordu ve en iyi öpücükler, dudaklarda gerçekleşmesi imkansız daha yüksek bir şehvet özlemi bırakıyordu.

Vazife, büyük olanı hissetmek, güzel olanı candan sevmektir; yoksa toplumun sırtımıza yüklediği bayağılıkları ile birlikte bütün göreneklerini kabullenmek değildir.

Edebiyatın özgür oluşundan söz ediyorlar! Yazarların artık büyüklerden aylık almadıklarını, daha özgür olduklarını söylüyorlar! Daha asil duruma geldiklerini savunuyorlar. Oysa bugün, toplum içindeki asaleti bir bakkal kişi ile eşdeğerdir. Ne büyük bir ilerleme!

Sevdiğimiz kimseleri hor görmek bizi onlardan az çok uzaklaştırır. Mabutlara dokunmamak lazımdır, yoksa yaldızları elimizde kalır.

Eğer acılarımız en azından birinin işine yarasaydı, özveride bulunduk diye avunurduk...

Şekilce güzel olmayan güzel düşünce olamayacağı gibi, ifade ettiği düşünce güzel olmayan güzel şekil de olamaz.

Uygarlık denen şey kaplumbağa hızıyla ilerliyor vallahi. Ama hala barbarlık içinde yerimizde sayıp duruyoruz!

Hayatın en güzel günleri daha erken demekle geçer, sonra çok geç olur.

Deha tanrı vergisidir, ama yetenek bizimdir.

Hayatın en güzel günleri daha erken demekle geçer, sonra çok geç olur.

Umutsuzluk, kendini bile sevmemektedir.

Yaşamak için okuyun.

Her şeyi denedik ve her şeyi umutsuzca inkar ediyoruz ve sonra, tuhaf bir tamahkarlık, ruhumuzla ve insanlığımızla bizi ele geçirdi. İçimizi kemiren devasa bir endişe var, kalabalığımızda bir boşluk var etrafımızda bir kabir soğukluğu var.

Hüzün bir tür kötü alışkanlıktır.