Didem Madak Sözleri ve Hayatı

Asaletim de sizin olsun baylar, rezaletim de! Beni bir sutyen lastiğiyle asın.

Canımın acısıydın. Ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.

Ve şimdi şöyle dua ediyorum Tanrı'ya: Olanlar oldu tanrım Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!

Ben acılarımın başını evcimen telaşlarla okşadım bayım.

Güneşi özledim, sonra seni Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.

Epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. Bir yığın insan tanıdım. Ama hep yalnızdım.

İyiyim falan diyorum sana ama Bunlar hep sen yanımda olmadığından.

Aşk diyorsunuz, limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!

Gece açılıp gündüz kapanan bir parantezdim. Sözler vardı içimde işe yaramayan.

Yeni bir şarkıya başla, Hem şarkı dediğin şarttır yaşamaya.

Bugün kalbimi eski bir plak gibi öyle çok tersine çevirdim ki.

Seni sevince kıpırdayan her şiiri Kahverengi bir çaydanlıkta saklıyorum.

Bahar dallarının hatırına beni anla.

Yapıştırsam da parçalarını hayatımın, Su sızdırıyordu çatlaklarından.

Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al. Ama umutsuz bir yerden olmasın.

Neşeli bir şehre benzerdi senin sesin.

Dünyaya bir kadın eli değse, şöyle ağır bir halı gibi çırpılsa, tozlar havalansa.

Camdan papuçlarım kırık Prens de bulamaz beni artık. Hayata söyleyin bundan sonra gitsin anlamını masallarda arasın.

Ben sevgilim. Bir çocuk bayramı gibi yaşamak isterdim her aşkı Cezaya kaldım.

İçim ezildi geçen gün, Geçen ay, hatta geçen yıl da biliyorsun Sen yanımda olmadığından.

Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım. Kendimin ucunda. Öyle ıslak, öyle kötü kokan, yırtık ve perişan. Siz aşkı ne bilirsiniz bayım. Aşkı aşk bilir yalnız!

Hayatımın üstünde imkânsız kuşlar uçuyor.

İnsan çıtır ekmeği ısırdığında, kırıklar dolar kucağına, işte orası umudun tarlasıdır.

Hayattan söz edilirdi Zor denirdi Ve ardından susulurdu mutlaka.

Bir dönem kalbim yokmuş gibi davrandım. Ama o hep vardı, kalbim takma değil.

Hay! Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da çiçekler açsın ruhunuz.

Sokakta kuş ölüsü bulmuş çocuk gibi ağladım.

Beni kimse bulamazdı, Tanrı'nın arkasına saklansam.

Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin. Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım!

Camdan papuçlarım kırık, Prens de bulamaz beni artık. Hayata söyleyin bundan sonra gitsin anlamını masallarda arasın.

Ama siz sobada sucuklu yumurta pişirip yiyen. Yoksul bir aşkın güzelliğini bilir misiniz?

Canımın acısıydın. Ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.

Beklemek üzerine felsefe kitabıydık.

Tehlikeli sayılmam artık kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum.

Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım. Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.

Herkes çıkarsın kalbini O çirkin mücevher sandığından Ve herkes onu birbirine fırlatsın tanrım!

Bir zamanlar meydan okumak isterdim. Kaç meydanını okudum da bu hayatın. Yalnızca iki harfini öğrendim: A H!

İçimde sanki hep aynı şarkıyı çalan bir laterna: Cancağızım basma perdeme bir çiçek de sen olsaydın.

Zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.

Vasiyetimdir: Dalgınlığınıza gelmek istiyorum. Ve kaybolmak o dalgınlıkta.

İçim ezildi geçen gün, geçen ay, hatta geçen yıl da biliyorsun. Sen yanımda olmadığından.