Baruch Spinoza Sözleri ve Hayatı

Zihin sadece kendi etki gücünü ortaya koyan şeyleri hayal etmeye çalışır.

Yeni fikirlere şaşmayın; şunu bilin ki hiçbir şey, sırf birçok kişi tarafından kabul görmüyor diye doğru olma vasfını yitirmez.

Bir insan için gerçek dünyevi mutluluk ve gerçek sonsuz mutluluk, bilgelik ve gerçek bilgiden oluşur; yoksa başkalarından daha bilge olmasından ya da bir başkasının gerçek bilgiye sahip olmamasından değil.

İnsanlar, bize zarar verdikleri için değil; yaptıkları haksızlıklarla ruhumuzun ışığını söndürüp içimizdeki kötülüğün başkaldırmasına sebep oldukları için korkunçlar.

Bir hükümet söz özgürlüğünü ne kadar kısmaya çalışırsa, ona o kadar karşı konur; bu karşı çıkış elbette açık gözlülerce değil, iyi eğitimin, sağlam ahlakın ve erdemin daha özgür yaptığı kişilerce olur. Hakikat diye inandıkları görüşlerin, yasalara karşı suç olarak kabul edilmeleri kadar insanların hoş göremeyecekleri şey yoktur. Bu gibi durumlarda, yasalara nefretle bakmayı ve hükümete karşı elinden geleni yapmayı saygıdeğer hareketler olarak düşünürler.

Fakat, güzel olan her şey nadir olduğu kadar güçtür.

Mutluluk erdemin ödülü değil, erdemin kendidir.

İnsanlar, eylemlerinin bilincinde olup bu eylemleri belirleyen nedenlerden habersiz oldukları için özgür olduklarına inanırlar.

İnsan için en kıymetli olan şey gene insandır.

Birşey iyi olduğu için arzu duyulmaz ; O, arzu duyulduğu için iyi olur.

Paranın hakiki kullanış yolunu bilenler ve servetlerini yalnız ihtiyaca göre kurala koyanlar, az şeyle memnun yaşarlar.

Barış, savaşın olmaması demek değildir. O; bir erdem, bir ruh hali, iyilikseverlik, güven ve asalettir.

Sevginin ölçüsü; ölçüsüz sevmektir.

Köpek kavramı havlamaz.

Bir insan kendi iradesiyle savaş çıkarmayı başarabilir ancak çıktıktan sonra savaşı durdurabilmek için başkalarının iradesine ihtiyaç duyar.

Özgür insanın ölümden daha az düşündüğü bir şey yoktur.

Kalpler silahla değil, sevgi ve yüksek gönüllülükle yenilirler.

İnsan için en kıymetli olan şey gene insandır.

Hür bir insan hiçbir şeyi ölümden daha az düşünmez ve onun bilgeliği ölüm hakkında değil, hayat hakkında derin bir düşüncedir.

Ne umut korkudan vazgeçebilir, ne de korku umuttan.

Havaya atılan bir taş düşünebilseydi kendi isteğiyle yere düştüğünü sanırdı.

Felsefe, genelleştirilmiş bir matematiktir.

Herkesin hakkı gücü kadardır.

İnsanların eylemlerine kahkahalarla gülmek, ağlamak ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarfettim.

İnsanlar iyilik ve hayır yapmaktan ziyade öç almaya daha yatkındırlar.

Kendinizi ve duygularınızı daha iyi anladıkça, her neyseler daha fazla seveceksiniz.

Üzülme, öfkelenme; sadece anla!

Bilgisizlik bahane edilemez.

Sevmenin ölçüsü, ölçüsüz sevmektir.

Sevgi ne kadar büyükse kederi de o kadar büyük olacaktır.

Kişinin kendini koruyabilmesi kadar büyük erdemlilik olamaz.

İnsanın duyguları denetleme ve kısıtlama güçsüzlüğüne kölelik diyorum; çünkü duygulara tabi olan insan, kendisinin değil, ama kaderinin hükmündedir; öylesine onun hakimiyetindedir ki, kendisi için daha iyi olana bakmasına rağmen, yine de kötü olana akmaya zorlanır.

Şuna alışın, sevgi ne kadar derinse acısı da o kadar büyük olur.

Tanrının hiçbir edilgisi, pasif hali yoktur. O hiçbir sevinç ve keder duygulanışı duymaz. Bunun sonucu olarak Tanrının hiç kimseye karşı kini ve sevgisi yoktur.

Ne umut korkudan vazgeçebilir, ne de korku umuttan.

Tanımak, anlamak, harekete geçmek gerekir. Dünya hayal kurmak için değil, başka bir şekle dönüştürmek içindir.

Mutluluk erdemin ödülü olmayıp kendisi bir erdemdir. Biz mutluluktan tutkularımızı engellediği için haz duymaz; tersine, mutluluktan haz duyduğumuz için tutkularımızı engelleyebiliriz.

Biz kendimizi hür sanıyoruz. Halbuki ellerimizde ihtiraslarımızın, kötü huylarımızın görünmez zincirleri vardır. Bileklerimize görünmez kelepçeler takılmıştır.

Erdem akla uygun davranmaktır.

Her canlı kendi varlığını sürdürme çabasındadır.

Halbuki, insanlar, tözün doğasına kulak verseler, önermelerimin ve tanımlamalarımın doğruluğundan kuşku duymayacaklardır...

Doğada 'kötü' olarak nitelenebilecek hiç bir olay olmaz.

Kalpler silahla değil, sevgi ve yüksek gönüllülükle yenilirler.

İnsan tutkuları yenerek tanrıya yaklaşır.

Sevgi ne kadar derinse acısı da o kadar büyük olur.

Aslolan ilk ve tek erdem, kendi varlığını koruma çabasıdır.

Töz bir kavramın meydana gelmesi için başka bir kavrama ihtiyaç yoktur.

Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.

Arzu insanın özüdür.