Ama artık benim sana kadar yetiştirecek ne sesim, ne halim kalmıştı....

Aile toplumun özüdür. Onu tahribe yönelen her şey, toplumun tahribine yönelmiş demektir.

İşte gidiyorum, hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadınız. Ben başımı verdim, sizinse insafsız bir linç oldu karşılığınız..

Bambaşka Doktor, benim derdim bambaşka bir dert Ağrıyan yerimi sorma boşuna. Yazdığın reçete değer mi zahmet? Kağıtla kalemi yorma boşuna. Kerem eyle, fayda vermez yardımın Tıp ilminde çaresi yok derdimin Her tarafı gurbet olmuş yurdumun Düşünceme tuzak kurma boşuna. Gönlüm yığın yığın hasret yüklüdür İçimde tarifsiz keder saklıdır Sökemezsin yaralarım köklüdür Merhem sürüp, sargı sarma boşuna. Dost yolları nakışlandı kanımdan Sevdiklerim vergi keser canımdan Sükûta muhtacım, ayrıl yanımdan İncitip günaha girme boşuna. Aşk koymuşlar ıstırabın adını Alamadım yaşamanın tadını Yapacaksan eğer bana yardımı Öldür kurtar, ilâç verme boşuna.

Adamın biri: 'bana nasihat edin. Deyince imam (aş): 'kabul eder misin?' Diye sordu. O adam: evet, kabul ederim. Dedi. İmam şöyle buyurdu: sabri kendine yastık et, fakirlikten çekinme, şehvetleri (lezzetleri) terket, heva ve hevese muhalefet et ve bil ki, allah'ın gözünden uzaklaşamazsınız. Öyleyse nasıl bir halde olacağına dikkat et.

Yaratılıştan gelen ahlak duygusu, o da varsa tabii, günümüzde çıkmaza girmiş durumdadır. Çünkü ahlak kavramları bugünkü kadar karmakarışık olmamıştır hiç.

Bir insana okuma aşkı ve onu tatmin edecek kitap verin; emin olun ki bu adam mutlu olacaktır.