Albert Schweitzer Sözleri ve Hayatı

Hayat, bencil veya düşüncesizce hareketler nedeniyle yok edilemeyeceği gibi, daha yüce bir değer veya amaç için de feda edilemez.

Ahlak, kelimenin en geniş anlamıyla,
canı olan her şeye karşı duyulan sorumluluk demektir.

Hayatın tüm hüzünlerinden tek kaçış müzik ve kedilerdir.

Bazen ışığımız söner, ama başka bir insanla karşılaşmamızla tekrar parlayıverir bir anda.

İnsanın ahlakı insanla bitmemeli, evrene yayılmalıdır; bir parçası olduğu büyük hayat zincirinin yeniden farkına varmalıdır. Tüm varlığın bir değeri olduğunu anlam

Gelişme iyi şeydir, yeterki her yönünden anlaşmaya varılsın.

Biz bilgi edindikçe etrafımızdakiler anlaşılır bir hal almaktan ziyade daha da gizemli olur.

Hayat, bencil veya düşüncesizce hareketler nedeniyle yok edilemeyeceği gibi, daha yüce bir değer veya amaç için de feda edilemez.

Bütün dahiler göklere uzanır, mozart ise gökten inmiştir.

Büyük bir ilke için olan savaş, ulusu yüceltir. Sığ gerekçelerle ticari bir üstünlük sağlamak için olan savaşsa alçakçadır.

Bizde olmadığı halde başkalarına verebileceğimiz tek şey mutluluktur.

Sonsuzluktan bize ulaşan ruhani işinin 'aşk' öldüğünü fark eden, dinin, kendisine doğaüstü gerçekler hakkında eksiksiz bilgiler sunmasını istemekten vazgeçecektir.

Ben daima suna inanmışımdır ki, her birimiz hiç olmazsa yoksulluğun bir parçasını sona erdirebilmek için ufak bir şey yapabilir.

Birçok insan mutsuz olduklarını bilirler; ama daha fazla sayıdaki insan mutlu olduklarını bilmezler.

İnsanlar arasında çok soğukluk var, çünkü kendimizi aslında olduğumuz kadar sıcak kanlı göstermiyoruz.

Ahlaklılığın en büyük düşmanı duygusuzlaşmaktır.

Aya ulaşma umutları içindeki insanlar ayaklarının dibinde açan çiçekleri görmez oldular.

Kimse yıllarca yaşadığı için ihtiyarlamaz. İnsanlar ideallerine ihanet ettikleri zaman yaşlanırlar.

Mutluluğu sadece insanlarla 'bölersen', onu çarpabilirsin.

Bir şeyi o kadar çok seviyorsanız bırakın. Geri gelirse olacağı varmış; gelmezse zaten hiç olmamıştır.

Mutluluk iyi bir sağlık ve kötü bir hafızadan fazlası değildir.

Biz hepimiz, o denli çok birlikte olduğumuz halde yine de yalnızlıktan ölüyoruz.

Uygarlık maddi ve manevi ilerlemedir; bu ilerleme gerek kişilere, gerekse topluluklara hayat uğraşısının yarattığı zorlukları azaltmakla olur.

Etik, yaşayan herşeye karşı hissettiğimiz sonsuz sorumluluktur.

İnsan yaşamanın amacı başkalarına hizmet etmek, şefkat göstermek ve yardımcı olmayı istemektir.

Her insanın bizi insan olarak ilgilendirdiği bilinci azalırsa kültür ve etik sarsılmaya başlar.

Mutluluk bizde olmadığı halde, başkalarına verebileceğimiz tek şeydir.

Tehlikeli bir dönemde yaşıyoruz, insan kendine hükmetmeyi öğrenmeden doğaya hükmetmeyi öğrendi.

Vazife duygusu, en büyük terbiyeci güçtür.

Kimi vakit sönen hayat ateşimiz rüzgar gibi bir başkası tarafından körüklenerek alevlenir; ve her birimiz bu ateşi tekrar canlandıran dostlarımıza en içten teşekkürl

Bir çok insan mutsuz olduklarını bilirler; ama daha fazla sayıdaki insan mutlu olduklarını bilmezler.