Arkadaş çokluğu, zamanın felaketlerine karşı bir destek ve yardımdır....

Sana verdim geç diye bütün denizlerimi.

bir doktor, dindar bir kadına sadece birkaç aylık ömrünün kaldığını söylediğinde, bu kadın neden Seyşeller'de bir tatil kazanmış gibi heyecanla gülümsemez? 'Sabırsızlıkla bekliyorum!' demez? Dindar insanlar ölümle karşılaştıklarında neden böyle davranmazlar? Bunun sebebi inanırmış numarası yaptıkları safsatalara içtenlikle inanmamaları olabilir mi?

Savaşta güçlüler zayıfları köle yapar, barışta ise zenginler yoksulları köleleştirir. Yaşayabilmek için çalışmak zorundayız; oysa bize öyle düşük ücret ödüyorlar ki ölüyoruz. Bütün gün onlar için çabalıyoruz, onlar kasalarını altınla dolduruyorlar, bizimse çocuklarımız vaktinden önce sönüp gidiyor, sevdiklerimizin yüzleri sertleşip çirkinleşiyor. Üzümü biz eziyoruz, şarabı eller içiyor. Mısırı biz ekiyoruz ama soframız bomboş. Gözle görülmese de zincire vurulmuşuz biz, herkes özgürsün dese de köleyiz.

Yalnızlık bir ovanın düz oluşu gibi birşey.

Birbirimize seslendiğimizde birbirimizi duymuyoruz.

Başkalarına ait bir şeye göz koyup haset ediyorsanız, unutmayınız ki elinizdekini de yitiriyorsunuz demektir.!